Yetenekli Kalemler

Bugün yaşadığımız sürecin ağırlığını neoliberalizmin pompaladığı bağımsızlık ve rekabet inancında ve gerçeklikten kopuşla açıklayabiliriz ancak. Yalnızlığa tahammülsüzlük de, boşluk duygusu da, kimlik karmaşası da ancak bu meselelerin çözümüyle hafifletilebilir.

Bir gün çiftlikteki atların birine bakan seyis “bu attan hiçbir hayır gelmez artık” demişti. Söylediği at güçlü bir hayvandı. Ama hiç kimse o ata binmek istemiyordu. Çünkü çok huysuz bir at idi. Üzerindekini atıyor, ağaçlara çarpıyor ve yanına yanaşanı çifteliyordu…

Evlilikte de sorun çok ama esas sorun “ego” savaşlarıdır, 'benmerkez' kavgasıdır… “Benim dediğim olsun” inatlaşmasıdır. Neymiş ki de neymiş… Kişilik önemliymiş… Kendisine söylenen söz kişiliğini zedelermiş… Ah be ablacığım, ah be adamcağızım… Sen kişiliğinin zedelendiğini düşünüyorsun ama… Verdiğin o kavgayla bilmem farkında mısın, evliliğini zedeliyorsun! Sahi onu neden düşünmüyorsun?

Popüler kültür noktasında Sosyoloji ve felsefe profesörü Theodor W. Adorno kültürel ürünleri şöyle niteler: Bu gösteri hiçbir zaman yerine getirilmeyecek bir vaatten ibarettir; tıpkı yemek yemeye gelen müşterinin menüyü okumakla yetinmesini beklemek gibi.

Kültür en geniş biçimde, “insanın doğa karşısında, görece ayrı şekilde oluşturduğu çevre ve etkinliklerin tümü” olarak tanımlanabilir. Bireylerin ortak kabulleriyle oluşan yasalar, semboller, gelenek-görenekler, makineler, bilim ve sanat gibi maddi ve manevi ürünlerin bütünü kültürü oluşturmaktadır. Öğrenilen ve öğretilen, tarihi ve sürekli olan, belirli bir toplumsallığa sahip olan, bütünleyici ve sosyalleştirici bir ihtiyaç olan karşılama mekanizması olarak da görülebilecek kültür olgusu, değişim sürecine tabi biçimde varlığını sürdürmektedir.

Gerçek sevgi, her türlü maddesel yarardan arınmış, karşılıksız bir duygudur. Hazreti Mevlânâ, insanı, kişiliğini oluşturan farklılıklara bakmaksızın, “Gel!, ne olursan ol, gel!” Hitabıyla çağırmakta tereddüt etmemiştir.

Sevmeye başlayınca, eskisinden çok farklı bir insan olduğumuzu anlarız. Sevgi ektiğimiz yerde mutluluk büyür.

Halkının yüzde doksan dokuzu Müslüman olan bir ülkede ''Selâmı yayınız'' diye buyuran sevgililer sevgilisinin âşıklarına "Selâmı sabahı kesin!'' demek nasıl bir cinnet hâlidir!..

Açıkça ifade etmek gerekirse “Selâmı sabahı kesin” demek, siyaset etmek değil, halkı resmen kin ve düşmanlığa tahrik etmek ve alenen bölücülüktür. Dünyanın en güzel, en temiz, en asil milletine bu kötülüğü kimsenin yapmaya hakkı yoktur.

Gerçek sevgiyle sevginin edebiyatını yapanlar arasında bir ayırım olabilir miydi?

Bu serüven 'Muasırlaşmak' gibi gösterişli bir kelime etrafında şekillenmişti. Fakat gerçekte çağdaşlaşmayı, Batılılaşmak zanneden gafiller eliyle Batı'dan devşirilen ithal kanun ve kurumları faal bir hâle getirmekten ibaretti. Geçmişi iki bin küsur seneye dayanan Türk devlet geleneğinin süzgecinden geçirme zahmetinde bulunmamışlardı.

Belki Batı'nın en önemli özelliği, yüzyıllarca gözümüzün önünden kaçırılmıştı pervasızca; taklit medeniyeti oluşu. Evet, hırsız içeride olunca, kapıya kilit dayanmamıştı...

Sakarya şiirindeki “Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya” sözü meğer sadece yurdum insanı için değilmiş. Ülkenin pekmezi de, biberi de, kavunu karpuzu da, dutu cevizi de, sütü peyniri de öz yurdunda paryaymış…

Kişinin konuşma şekli, kişiliğini insanlığını da belli eder derler ama bugün bu değer, sosyal medyada kitleleri peşinden koşturanlar; “kaç beğenisi var, kaç takipçisi var?” gibi değerlerle ölçülüyor.

Hâli vakti yerindeydi. Bir o kadar cömertti. O bakımdan itibarlı sayılırdı. Ama işleri ters gitti. Ahir ömründe darda kaldı. Yatağa düştü. Alacaklılar ölüm döşeğinde kapısına dayandı. Adam bu paragözleri görünce çok mahcup oldu. Onlara durumunu açıklamak istedi ama aldığı cevap enteresandı:

Bir banka düşünün… Size her güne özel günde 86.400 altın veriyor. 24 saat içinde size verdiği bu altını istediğiniz gibi değerlendirebiliyorsunuz. Ama diyelim ki size verilen bu altın kredisini biriktirmek istediniz. Bankanız bu konuda “hayır” diyor. Bu kredinizi 24 saat içinde kullanmak durumundasınız. Yarına bakiye devretmez. Peki, yarın da böyle bir kredi imkânı var mı? Elbette.

Para, birkaç istisna elbette olmakla birlikte genel olarak günümüz insanının neredeyse tek hedefidir. Biricik amacıdır, yegâne gayesidir. Hatta abartmış olduğumuz bile söylenemez günümüzde öyleleri vardır ki paraya tapacak kadar paracı olmuşlardır.

Beterin beteri var deyip o anlık dille "çok şükür" diyoruz ama... Gerçek şükür kişiyi mutlu eder, güzel bakmak, güzel görmek, nasip olanla yetinmek, olumsuzluklardan hayırlar keşfetmek bunlardan başlıcaları olmalı...

Demiştik ya insanın insana vurması kadar yakışıksız ve utanç verici bir şey olabilir mi?

Ah anneciğim ve babacığım… Sizin evde birbirinize her bağırıp çağırmanız ömrümden ömür götürdü benim… Benim içime kapanıklığımı siz psikoloğa değil bana sorun anne…