Yetenekli Kalemler

Eğitimden amaç dün anlatmaya çalıştığımız şekliyle "kendini arayan insan", Yunus Emre’nin asırlar ötesinden tarif ettiği "insan"ı yetiştirmek değil midir?

Tarih boyunca “varlık” ve “bilginin kaynağı nedir?” gibi sorular, felsefe tarafından cevaplandırılmaya çalışılmıştır. Lakin menfi felsefenin bulduğu cevap anlam ve adlandırma insanı tatmin etmemiştir. Çünkü bilginin asıl kaynağı olan vahyi ve nakli yok saymıştır.

Nazlı bir misafirimiz geldi tam da korona günlerinde. Bu misafirimiz o kadar nazlıydı ki onun gönlünü hoş etmek için aç kaldık, susuz kaldık, uykusuz kaldık günlerce. Bu nazlı misafir uzun bir yoldan geliyordu, ta 11 ay süren bir yoldan. Acaba onun için mi bu kadar nazlıydı...

Salgın hastalıklar dünyayı pek çok kez etkisi altına almış ve zamanın ülkelerinin ekonomilerini ve nüfuslarını çok derinden etkilemiştir. Tarihte bilinen ilk salgın hastalık MS 165-180 yılları arasında Roma İmparatorluğunda görülen Antoninus (Galen) Salgını olmuştur. Binlerce insanını kaybeden Roma bu salgından dolayı o zamanki nüfusunun yüzde 30’unu yitirmiştir. İşte gözle görülmeyen bu canlılar yüzünden savaşta, çatışmada, isyanlarda verilen kayıplar, salgın hastalıkta verilen kayıplar kadar olamamıştır.

Destan şiirine Üstat: “Durun kalabalıklar bu cadde çıkmaz sokak/Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak” diye başlamış. Belli ki insanları uyarmak istiyor. Durum muhakemesine çağırıyor...

Türk tarihi, sayılamayacak kadar çok kahraman ve cihangirlerle doludur. Fâtih Sultan Mehmet de bunların başında gelenlerdendir. Çünkü o kılıçla keşfi yan yana yürütmüş, çağ açıp, çağ kapatmıştır. İstanbul’u bütün ganimetleri içinde firuze bir yüzük taşı gibi parmağında taşımış, bu güzel şehri torunlarının torunlarına bırakmıştır. Onun için, asırlar boyu her cephesiyle yazılmış, çizilmiş, hakkında Garpta ve Şarkta çok şeyler söylenmiştir.

“Bu konu nereden çıktı, ne alakası var” dediğinizi duyar gibiyim. Biraz sabredin o zaman.

Batı dünyası iki temel üzerine kendini inşa etti. Bunlar; “asimilasyon” ve “eliminasyon.” Birincisinde, toplumları kültür bakımından kendine benzetti. Bunda muvaffak olamadıysa, ikincisi olan; yok etme siyasetini uyguladı. Peki neden buna tevessül etti? Kendine güvenemediklerinden.

Nefes alamamak deyince genelde solunum darlığı gelir ilk akla, ne zor bir durum maazallah. Ama bilinmez ki bundan daha zor bir durum olan; ruhlarımızın solunum yapamamasıdır.

Toplumsal geçiş süreçleri sırasıyla Tarım-Sanayi-Bilgi Çağı olarak gerçekleşmiştir. Bilgi Çağının temel üretim faktörü emek ya da sermaye değil bilgidir. Bilgi ekonomisi bilgiye dayalıdır, dijitaldir, ağda yapılanan küresel, sanal, moleküler bir ekonomidir.

“Ben çocuğumu seviyorum bunu ifade etmeme gerek yok ki” gibi düşünceler doğru değildir. Çocuğun anne babadan aldığı iki şey vardır: Sevgi ve eğitim. Sevgi; kabullenme, koruma, kollama gibi bütün olumlu duyguları içerir. Eğitim ise verilen bilgileri, becerileri, yasakları, kuralları, inançları, değer yargılarını vb. kapsar.

Virüs tehlikesinden dolayı okullar eğitime ara verdi. Herkes evlerine kapandı ama bu arada aileler çocuklarıyla da; sohbet etme, oynama, eğlenme, kitap okuma, ders programlarını birlikte izleme fırsatı buldular. Bu, değerli fırsatın en önemli yanı da, çocukların anne baba özlemini ve sevgisini yeterince tatmalarına fırsat tanımasıdır.

Akşama doğru Mars’a indik... Fakat akşam olduğu için uyuduk. Sabah saat 07.00’de kalkıp uzay kıyafetlerimizi giydik. Bu kıyafetler nefes almamıza ve oradaki şartlara uyum sağlamamıza yarıyorlardı.

Türkiye içinde bulunduğu asrın en güçlü ülkelerinden biriydi. Ancak Türkiye’de uzay teknolojilerinin yeterince gelişmemesinden dolayı ben Mehmet Emin ve arkadaşım Ahmet Emin NASA’nın seçmelerine girdik ve seçmelerden büyük bir başarıyla geçtik. Bizlere verilen görev ise, Mars’a gitmek ve Mars’ta yeni çalışmalar başlatmaktı.

Adam gibi adam, beyefendi, dürüst, çalışkan, prensipli, ahlaklı... Etik değerlere saygılı... İşini zamanında yapar. Yaptığı işte estetik vardır. Kimseyle çatışmaz. Kimseye yan gözle bakmaz.

Tüm milletler için aile mefhumunun toplum nazarında çok önemli yeri vardır. Zira aile, toplumların temelidir. En küçük "yapı taşı"dır. Aile yapısında meydana gelen bozulma tüm toplumu etkiler. Aile, ahlaki hislerin uyandırıldığı, tatbik edildiği ve ahlaki bilgilerin kazandırıldığı yerdir.

“Ettekraru ahsen velevkane yüz seksen” demiş bir bilge konuşmasında… Yani “tekrar iyidir. Velev ki yüz seksen defa bile olsa...”

Bundan sonra ne yapacağız? Birçoğumuz şu günlerde evine kapandı ve evde vakit geçirirken kendisine iyi gelecek bir şeylerin peşine düştü.

Küçükken, Gördes’te mahallemizde bir bakkal vardı. Rahmetli Hakkı Amca'ya ait bakkaldan; babamızdan aldığımız harçlıklarla çikolata, gofret, şeker, cips alırdık. Hatta paramız olmadığı günler babamızın adına yazdırırdık, daha sonra babamız bakkala öderdi. Sıcaklığın, samimiyetin, güvenin olduğu yıllardı...

Evde kalalım... Tedbirli olalım... Ama ibret de alalım... İnsan olarak ne kadar aciz olduğumuzu idrak edelim...