Yetenekli Kalemler

Gözle görülen bir gerçek var ki, zenginliğin coğrafyasında yaşamak sömürgenin vatandaşı olmak gibi konfor sağlamıyor insana. Gittiği bölgelere kan ve gözyaşı ile hudutlar çizen, bu hudutlar içerisinde medeniyet inşa ettiğine dünyayı inandırmaya çalışan, attığı her adımı ölümler ve felaketlerle nihayetlendiren emperyalist vakumlar, dişlerini Afrika’nın boynuna geçirmiş ve kendi küresel istismarcı devletlerini bu coğrafyaların kanı ile sulamış, bir damla suya ise bu mazlum insanları muhtaç etmişlerdir.

Çocuklar iki yaşından itibaren televizyon izlemeye başlamakta ve okul öncesi dönemde izleme saati giderek artmaktadır.

Ne içindeyim zamanın, Ne de büsbütün dışında; Yekpare, geniş bir anın Parçalanmaz akışında.

Suriye, bir zamanlar ilmin ve medeniyetin merkezi idi. İslam beldeleri içerisinde kutsi bir yere sahiptir. Burada birçok İslam âlimi yetişti. Huzur ve emniyet vardı.

Koronavirüs… Dünyanın başının belası… Dünyanın pandemi (salgın) saydığı virüse çözüm için bakın ne öneriyorlar… Ellerinizi sık sık su ve sabun ile 20 saniye boyunca ovarak yıkayın… Bulunduğunuz ortamları sık sık havalandırın…

Maske satışları Çin için bir furya olurken sonra Türkiye’deki virüs haberiyle tekrar karaborsaya düştü… Fiyatları bire on bire yirmi bire elli artıranlar oldu her kalem üründe…

Önce şaka gibi geldi… Çin’de koronavirüs haberlerini “uzaktan davulun sesi hoş gelir” gibi izledik…

Türk milletinin hasletleri arasında korkaklık yoktur. Türk milleti bu zamana kadar kahramanlık yiğitlik ve şecaatiyle anılmıştır. Ne zamandan beri bu hâle düştük bir pire için kaç zamandır yorgan yakıyoruz.

Türkiye, Türk insanı hakkında neler düşünüyorsun?

Halep… Benim hiç bilmediğim ama kendimi tanıtırken sürekli söylediğim vatanım. Savaş henüz bombalar indirmeden üzerimize, terk etmişiz hanemizi. Gözlerimi dünyayı birazcık anlayacak şekilde açtığımda İstanbul’daydım. Peki neden İstanbul’du? Daha yakın yerler vardı. Arapçanın daha yaygın konuşulduğu Mısır vardı, mesela. Irak, İran, Suudi Arabistan… Neden hiçbirine değil de Türkiye’ye gelmiştik. Üstelik sadece bende değil sağ kalan bütün arkadaşlarım, ailem hemen hemen bütün çevremiz burada.

Herhangi bir velinin kendi çocuğuna bu çocuğu örnek göstererek “Bak senin yaşında neler biliyor” diyerek bu çocuğu övmesi, kendi çocuğu için yıkım olacaktır.

Geçtiğimiz günlerde bir öğrencinin videosuyla karşılaştım sosyal medyada. Henüz on yaşında. Beş ay içerisinde 250 kitap okumuş! Bu, muazzam güzellikte bir hadise ancak bir o kadar da sıkıntılı kısımlar mevcut.

Son damlasına kadar akıtmadık mı gözyaşımızı? Biz değil miydik yüz yıl evvel hep birlikte mermilere göğüs geren? Çanakkale ve Sakarya nerede? Nerede o birlik?

"Her şey zıddıyla vardır" der ünlü bir söz. Fakirlik olmasaydı zenginlik diye bir kavramın olmayacağını vurgular. Siyah ve beyaz, var ile yok, şişmanla zayıf, savaş ve barış hepsi birbirini tamamlar. Biri olmasaydı diğerinin varlığından haberdar olmazdık.

Sultan II. Abdülhamid Han'ın kızı Şadiye Osmanoğlu anlatıyor:

Denememizin dünkü kısmında hep bizim şairlerimizden, düşünürlerimizden örnek verdik… Kalp ve göz arasındaki beraberliğe ve aynı oranda farklılıklara…

“Böyle bir soru da nereden çıktı böyle?” demeyiniz… Size absürt gelebilecek bir soru ile denememize başlayacağım:

Herkes başarılı olmak, bu dünyadan ayrıldıktan sonra güzel anılmak ister. Önemsiz, değersiz meslek de yoktur. Son 50 yılda çok popüler olan meslekler artık zirveden inmektedir.

Dünyada barışın teminatı olduğu iddiasıyla kurulan BM (Birleşmiş Milletler Teşkilatı), “adalet-güvenliği, ekonomik kalkınma ve sosyal eşitliği” uluslararası bütün ülkelerde sağlamak maksadıyla 1945 yılında kuruldu.

Üniversitedeki bir profesörün “Ülkenizi gezin çocuklar gezmek vatanseverliktir” sözü üzerine gezmek ve seyahat etmek konusundaki duygu ve düşüncelerimi aktarmaya devam ediyorum...