Yetenekli Kalemler

Sanayi Devrimi ile birlikte endüstriyel faaliyetlerin artışa geçmesi yerkürenin ısı dengesini olumsuz yönde etkileyerek günümüze kadar gelen ve devam etmekte olan birtakım sıkıntıların yaşanmasına sebep olmuştur.

Millî Eğitim Bakanlığı’nda gördüğüm ve beni çok sevindiren ve umutlandıran uygulamalarla birlikte tekliflerimi iletmeye devam ediyorum:

Son yıllarda Millî Eğitim Bakanlığı’nda gördüğüm ve beni en çok sevindiren ve umutlandıran uygulama, işin mutfağında görev yapan, sahada çalışan, işi bizzat yapan uygulayıcıların görüşlerini alma çalışmalarıdır. Bu kapsamda 2018 yılında yapılan Nasıl Bir Okul? Nasıl Bir Ortaöğretim? Konulu Deneme Yazma Yarışması’nda 81 il birincilerinin denemeleri MEB tarafından kitap hâlinde basılıp okullara gönderildi. Birçok görüşümüzün yetkililerle aynı olduğunu bir kısmının 2023 Vizyon Belgesinde yer aldığını ve bazı görüşlerimizin bir yıl içinde hayata geçirildiğini görmek gurur ve mutluluk verici olsa da kanaatimizce daha hızlı kararlar alıp bir an önce uygulamak elzemdir. İşte o tekliflerimiz:

Eğer bir elinizle bugünkü ahlak faciamızın müşahhas tecelli planındaki tüyler ürpertici manzaralarını pençelemiyor; öbür elinizle de muhtaç olduğumuz ahlakın mücerret inşası bakımından varılması mümkün yegâne teşhise işaret etmiyorsanız, biricik vatanî ve millî borcunuzu yerine getirmiyorsunuz demektir.

Eğer ki tepkimiz orantısız güce dönüşmüşse bu durumun fiziksel mi, ruhsal mı olduğu araştırılmalıdır. Toplumun her kesiminde asayiş meselesi hâline dönüşen öfke, toplumun çürümesine ve çözülmesine sebep olmaktadır. Etrafımız, tarihin akışı içinde zerre kadar ehemmiyeti olmayan basit konular yüzünden öfkelenerek kendini demir parmaklıkların arkasında bulan veya ardından boynu bükük yetim ve öksüz çocuklar bırakıp mezara girmiş insanlarla doludur. Buna rağmen hâlâ; ailede, okulda, iş yerinde, çarşıda, pazarda hemen hemen her yerde münferit (bireysel) ya da kitlesel önlenemeyen öfke patlaması yaşıyoruz.

Peygamber efendimiz bir hadis-i şerifinde "Öfke şeytandandır" buyurmuştur... Atalarımız da bu hususta ne güzel söylemişler:

Yüzümün açıkta kalan yerine sanki iğneler batıyor ağılı iğneler. Buz mu bu dolu mu yok yahu kar bu! Bakıyorum göz ucuyla saatin takvimine, on dördünü yazıyor temmuzun. Kuzey yarım küresindeyiz dünyanın, mevsimlerden yaz hâlbuki. Heyhat işte Uludağ’ın hâli. Bir bakıyorum kâfileye, belki onumuz giyinmişiz tam tekmil ama ya kalanın perişanlığı. Kimi kısa kollu kimi kısa paçalı. Bereyi geçtim çoğunda başlık bile yok. Eller morarmakta, kulaklar kızarmakta, gözler korkuyla ürpertici yaylayı taramakta hepsinde. Hani bir yol bulup sıvışmak en iyisi diye düşünüyorlar belli. Ama yol nerede? Rüzgâr bizi gördü ya, iyice kuduruyor mabedine basmış sanki namahrem ayaklarımız. Döve döve geçiyor üzerimizden. Umutlar kırık, kalpler korkulu. Yine de ya nasip düşüyoruz zirve yoluna. Bir çeyrek saat geçiyor geçmiyor, rehberimiz dönüp şöyle bir bakıyor gerisine. Eyvah! Vâziyet pek müşkül. Hem yol daha uzunca ve daha da zorlaşacak. Şu çifte Sanaber Tepeleri aşınca iyice açıkta kalacak kâfilenin güney yüzü, o zaman encâmımız lodosun insafına mahkûm. Kar, buz vuruyor birlikte mermi gibi her yandan.

Çanta hazır, üst baş tamam, istikamet Uludağ’ın zirvesi... Sabah saatlerinde Bursa’nın meşhur Merinos Fabrikası’nın (şimdilerde kongre-kültür merkezi) kapısı önünden Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin tahsis ettiği otobüslerle yola revan oluyoruz. O sabah Bursa göğü bembeyaz, sıkıntılı. Sanırsın aylardan mart, serinliğine serin ama üşütmeyen cinsten, hem daha sabah vakti. Akşama kadar kavrulur ortalık.

Kendisinden sonra ümmetinin 73 fırkaya ayrılacağını, bu fırkalardan da sadece birinin nura yöneleceğini haber veren Resulullah efendimizin (sallallahü alayhi ve sellem) vefatlarından sonra ilk alâmetleri Hazret-i Osman zamanında görülmeye başlayan sapık itikat ve davranışlar, dallardaki bütün ihtilaflı manzarasına rağmen aynı illetli kökte birleşirler: Kuru akıl ve şeytanî hayal…

Bir geceyarısının zifirî ayazında sobada çatırdayan odun talaşlarının içine verdiği geçmiş zamanlardan kalma huzurda dinle sessiz sesimi...

Gurbet denilen bu coğrafyada benim ülkemin Cumhurbaşkanı art niyetli merciler tarafından hedef gösteriliyorsa, ben bu coğrafyada ülkemin Cumhurbaşkanı'nı savunmayı vatandaşlık görevi görürüm arkadaş!

Merhaba... Ben Kapitalizmim! Küçük kızlarınızı Barbie bebeklerle büyüttüm. Bugün sizden estetik operasyon için para istiyorlar, diye neden şaşırıyorsunuz! Çıkarlarım uğruna kocaman bir moda endüstrisi oluşturdum! İstediğimi de elde ettim; 17 yaşındaki kızların çoğu dış görünüşlerinden rahatsız. Ben Kapitalizmim! Bir kadının bir moda dergisini 15 dakika karıştırması kendi vücudunu beğenmemesine yetiyor!

​15 Temmuz 2016 Cuma akşamı ülkemiz hain bir darbe girişimine sahne olmuştu. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin içerisine sızmış olan FETÖ elemanları başta Ankara ve İstanbul olmak üzere ülkemizdeki birçok askerî üsleri ele geçirerek buradaki jetleri ve helikopterleri uçurarak sivil halkı bombalamıştı.

Osmanlı padişahları her ne kadar hac ibadetini yerine getiremeseler de mukaddes topraklara çok büyük hizmetlerde bulunmuşlardır. Hacca gidemeyen padişahlar yerlerine bir vekil göndermişlerdir. (Abdülmecid Han, Abdülaziz Han, II. Abdülhamid Han gibi) Mekke ve Medine’deki kutsal yapıların bakım, onarım, tamir ve temizlik masrafları için yüzlerce altın ve akçe gönderilmiştir. Mekke ve Medine’deki fukaralara her dönem büyük bir imtina ile yardımlar edilmiştir. Hacıların su ihtiyacını karşılamak amacıyla kanal, sarnıç, kuyu, çeşme ve sebiller inşa ettirilmiştir. Hacıların mukaddes beldelere daha kolay ve rahat bir şekilde ulaşabilmeleri için mevcut yollar tamir edilmiş, gerek duyulduğunda yeni yollar açılmıştır. Kutsal topraklardaki hizmetlerin aksamaması için düzenli vakıflar kurularak bölgenin ihtiyaçları bu yoldan temin edilmiştir.

Osmanlı padişahlarının hacca gitmediklerini öğrendiğimde büyük bir şaşkınlık yaşamış sonrasında da garipsemiştim. 624 yıl boyunca üç kıtaya İslamiyet’i yaymış bir devletinin padişahlarının nasıl olup da hacca gitmediklerini o yıllarda biraz da yadırgamıştım. Ancak, sonrasında okumuş olduğum kitap, dergi, makale ve arşiv vesikalarında bu durumun haklı sebeplerinin olduğunu kavramakta gecikmemiştim.

Günümüzdeki nice anne baba çocuklarına yaptıkları ahlak zaptiyeliğinde öyle komik bir hâldedir ki hâlleri Nasrettin Hoca’nın her tarafı açık ama kapısı kilitli türbesine benzer…

İnsanları tanıdıkça yalnızlaşır insan. Yalnızdır hayatta daima. Toprağın vücut bulmuş hâli olan bedeni ve olgunlaşması üzere yaratılmış olan ruhuyla. Hisleri besler ruhunu. Sevinçleri, neşesi arkadaş; gamı, kederi, acıları ise ders olur, ibret olur bu yolculukta ona.

​Dünya ve ahiret hayatına inanmamızın beraberinde hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya yarın ölecekmiş gibi ahirete çalışmamız öğütlendiği hâlde bugün çok uluslu firmaların ve kapitalizmin yönlendirmesiyle nasıl çılgın bir tüketici toplum hâline getirildiğimize değinmiştik...

Allah yaratandır. Eceli de yaratmıştır. Yani her şeyin ölüm saati Allah katında sonsuz ilmiyle bilinmektedir. Canlı-cansız, görünür-görünmez, her şeyin bir sonunun olduğunu hatta kendi kurduğu sistemini bile sonlandıracağını bize bildirmektedir. Onun için insan ve canlılar zavallıdır. Zavallı zeval kelimesinden sonlu olan sonu olan demektir. Lakin bu sonun bir yok oluş olmadığını bizim bilmeyeceğimiz anlayamayacağımız bir şekilde ahiret dediğimiz âlemde varlığımızın devam edeceğini de bildirmektedir. Bu bilgiye inanmak imanın şartlarındandır.

​Sultan I. Ahmed Han, Osmanlı padişahlarının on dördüncüsü, İslam halifelerinin yetmiş dokuzuncusudur. Sultan üçüncü Mehmed Han'ın oğlu olup, 1590’da Manisa’da Handan Sultan'dan doğdu.