Yetenekli Kalemler

Her ne kadar günümüz çağdaş sosyolog ve psikologları "aile içi demokrasi" gibi sözlerden bahsetseler de insanın yapısı gereği çocuklar evde sözü dinlenen, her şeyi çekip çeviren, kendisine güven duyulan bir baba aramaktadır.

​Peki nasıl bir şeydir babalık?

Fransız yazar Claude Farrére, Türk halkına karşı büyük bir sevgi ve ilgi duyardı. Türk şehirlerinin güzelliğini Türk kadınların zarafetini, erkeklerin karakterini takdir ederdi. Jön Türkler ile hakiki Türkleri birbirine karıştırmamak gerektiğini söylerdi.

Dil, insanlar arasındaki iletişimi ve anlaşmayı sağlayan en önemli unsurdur. Tarih boyunca bireyler ve toplumlar sosyoekonomik ve sosyokültürel alanların yanı sıra beşeri ilişkilerde de dil vasıtasıyla ortak bir uzlaşı sağlayabilmişlerdir. Bu sebeple dil, insanlık tarihi açısından her zaman çok büyük bir öneme sahip olmuştur.

Sınanıyoruz ama ne ile nasıl sınanıyoruz bilmiyoruz. Rotasızdıksa yolumuzu bulmaya çalışıyoruz aslında bir hayat akımına kapılıp gidiyoruz “aşk sevgi her şeyin üstesinden gelir” diye düşünebiliyoruz ama olmayacağını bizler de biliyoruz. Bir şeylerin farkındayız ama bunu kendimize belirtmek istemiyoruz, edebiyata vurup övgüler yağdırıyoruz çevremizdekilere. Aslında bizi çok sevsinler diye değil sadece yalnız kalmak istemediğimizden kaynaklı bir de şu var ki rotasızlar yollarını kaybetmekten korkarlar. Bu yolda çok zorluk çekiyoruz oluruna bırakıyoruz bir şeylerin olmayacağını biliyoruz ama ihtimallere bırakıyoruz. İşte biz insanoğluyuz vazgeçmeyi de pes etmemeyi bilmiyoruz. “Bir şey ya vardır ya yoktur” diyemiyoruz. Kocaman boşlukta kayboluyoruz bu sebeple rotası olmayan gemi misali ortada süzülüyoruz. Rüzgâr nereye dalga oraya sürüklüyor bizi. Bizler genç deniz kaptanları gibiyiz. Acemi değiliz ama bilincinde değiliz. Yeni öğrenme çabasındayız “acaba doğru rota nedir?” diye düşünmüyoruz.

Günümüz insanı, yaşadığı dünyayı algılamak için modayı ve rol modeli özümsemeye başlıyor. Süreç içerisinde varoluş amacını unutarak, toplumun ileri sürdüğü algılara kendini uydurma çabasında oluyor.

​- Muhtacım sana ‘’hissedebilmek’’! - * Anlamak anne, hissetmek öksüz çocuktur! * * Gözleri görmeyen bir çocuk, sokakta oturuyormuş. Önündeki büyükçe bir kâğıt üzerinde şu yazıyormuş: "Ben körüm! Lütfen yardım edin!"

​Ah bir anlayabilsek… Bu coğrafyayı kendilerine göre şekillendirmek isteyenler, bu coğrafyanın ortak değer olarak dilinden dininden tarihinden habersiz çocuklarına, çok rahat bir şekilde “etnik köken” denilen saçmalıkları önemsetebiliyor bir anlayabilsek.

​İnsan çoğu zaman her şeyin farkındadır aslında. Ama görmek istemez yüz yüze gelene dek. İçten içe hissetmeye başladığı an, kapatır gözlerini gerçeğe. Ve hiçbir karanlık görmek istemeyen bir insanın gözleri kadar değildir. Hiçbir gece örtmez gerçeği bu kadar.

​Çelebi Mehmet ve II. Murat dönemlerinde Balkanlar'daki fetih hareketleri tekrardan ivme kazanarak etkisini arttırmaya devam etmiştir. Fatih Sultan Mehmet dönemi Osmanlının devletten imparatorluğa geçiş yaptığı dönem olmuştur. Cihan padişahı Fatih Sultan Mehmet, İstanbul’u fethederek Bizans İmparatorluğu'na son vermiştir.

Beylikten imparatorluğa tanımı Devlet-i Aliyye-yi Osmâniyye’ye pek uygun bir tanımdır. Zira Osmanlı Devletinin tarihsel sürecine baktığımızda bu tanımın bütün hatlarını çok net bir şekilde görebiliriz. Çok kısa bir sürede üç kıtaya (Asya, Avrupa, Afrika) kök salan Osmanlılar, küçücük bir beylikten kocaman bir cihan imparatorluğuna dönüşmüştür. Bir tarihçi (tarih öğretmeni) olarak Osmanlı İmparatorluğunun tarihini 7 döneme ayırmayı daha uygun buluyorum. Bunları şöyle sıralayabiliriz: Kuruluş Dönemi, Yükseliş Dönemi, Zirve Dönemi, Duraklama Dönemi, Gerileme Dönemi, Dağılma Dönemi ve Yıkılış Dönemi.

Nereye mi gidiyor? Durun ben size şöyle biraz bahsedeyim. Müslüman âlemi dışındaki hemen herkes inançlarına uygun bir şekilde yaşayıp aynı zamanda dünyaya yenilikler katma uğraşındalar. Peki bundan Müslüman âleminin haberi var mı? Biz bu arada mübarek ramazan ayında bile fıkıh bilgilerini alaya alır tarzda muhabbetler peşinde olup sonra da hemen hiçbiri dinin özü esasına ait olmayan meseleleri ekranda din diye anlatmaya çalışıyoruz. Ancak bunlar güzel dinimizin kusuru değildir. Aksine bu bizim ne kadar dinimizden haberdar olduğumuzun ne kadar dinimizi göz ardı ederek yaşadığımızın bir göstergesidir.

Geçmişten günümüze eğitimle ilgili kısa ve özet önerilerden sonra kanaatimizi belirtmek istersek diyoruz ki:

Fatih Sultan Mehmet Hanın çocukluğundaki eğitimiyle ilgili özet bilgi paylaşımına dünden devam ediyoruz...

Simyacı’yı okumayan neredeyse yok gibidir. Hikâye kahramanı Santiago, rüyasında Mısır Piramitlerinin yanında hazine olduğunu görüp yollara düşer. Uzun ve macera dolu bir yolculuktan sonra Mısır’a gelen Santiago, hazinenin kendi memleketinde bulunduğunu öğrenir ve gerçekten memleketi olan Endülüs’te hazineyi bulur. Ülke olarak bulunduğumuz yerin en büyük aktörleri şüphesiz eğitimcilerdir. Bu nedenle eğitim camiamız, büyük bir hazinenin üzerinde oturduğumuzu fark edip sonu gelmez maceralardan artık vazgeçmelidir.

​Mevsimler, her zaman bir döngü içerisindedir. Sonbahar-Kış-İlkbahar-Yaz... 4 mevsim deyip geçmemeli, binbir güzellik var her birinin içinde. Bunların güzelliği biz insanlara da yansır. Yalnız insanlara mı? Bitki ve hayvanları es geçmemeli...

Güzel dilimiz Türkçe, bizim ses bayrağımızdır. Atalarımızdan yadigâr, millî benliğimizin ifadesi, hayata ve varlıklara bakış açımızın penceresi, bizi biz yapan değerlerin göstergesi olan ana dilimizdir Türkçemiz.

Şunun şurasında ne kaldı ki ıhlamur zamanına. Mayıs girip Hıdrellez oldu muydu işte o mevsimin adı ilk yazdır haziranın ortalarına kadar. Ağaçların yeşili koyulur, hava ılınır ve yaza uzatır elini. Sonra nihâyet ıhlamur kokar sokaklar. Hem de nasıl kokar, hava değil ıhlamur dolar insanın ciğerlerine

​İstanbul’un fethi, 6 Nisan-29 Mayıs arasında 53 gün sürdü. Fâtih otağını, Topkapı-Maltepe’de kurup Topkapı-Edirnekapı arasındaki merkez cephesini bizzat idare etti. 300.000 asker ve 20 parça donanmadan oluşan ordu yeri ve göğü sarsan tekbir sesleri arasında Sultan ile birlikte Topkapı’dan şehre girdi.

​Hüzün ve şairler ayrılmaz. Ve de yalnızlık. Şairler mahzun ve de yalnız olur. Tanpınar‘ı herkes romancı bilir. Belki en önemli özelliğidir romancılığı ama çok yazmamışsa da, bence şiirleri de ziyadesiyle güzeldir. Sade, çağrışımlı ve biraz hüzünlü şiirleri, onun yalnızlığının melankolisini de terennüm eder.