Nevruz, Hıdırellez ve Mihrican günü...

Bugün 21 Mart... Bir nebze Nevruz kutlamalarından bahsetmek istiyoruz efendim... "Nevruz"un lügat manası "Yeni gün" demektir. İslâmiyyetten önce İran'da Mecusilik ve Zerdüştlük inançları yaygındı. Îrân'da ilk hükûmet kuran Pişdânîoğullarının dördüncü hükümdârı olan Cemşid sekiz yüz sene saltanat sürmüş, beş yüz sene Îrân'da kimse hasta olmamış. Bunun için, milleti kendine taptırmıştır. Martın yirmibirinci günü tahta çıktığı için, bugüne Nevruz diyerek yılbaşı ve dînî bayram yapmıştır. Îrân'da bugün de kutlanmaktadır. Bazı kimseler, Îrân'da ve başka İslâm memleketlerinde, İslâmiyet'ten önce yaşamış olan kâfirlerin âdetlerini, tapınmalarını, bugün meydâna çıkararak, ecdâd yâdigârı diyor, millete bunları yaptırıp, dinden çıkarıyorlar... Ateşin üzerinden atlamak, yumurta boyamak veya tokuşturmak, yeşil semeni, yani cücertilmiş buğday vb. Nevruz'da yapılan geleneklerdendir. O gün, Mecûsîlerin yanına gidip, onların yaptıklarını yapmak küfürdür. O gün, bayram yapan Müslümânın îmânı gider de haberi olmaz... Peygamber efendimiz bu hususta şöyle buyurmaktadır: (Ben size iki bayram getirdim. Biri Ramazan diğeri Kurban'dır. Mecûsilerin bayramını kutlamanız, size Allahü teâlâ tarafından yasak kılındı.) ÖNEMLİ BİR ÖLÇÜ!.. Şunu unutmamak lazım ki, İslâmiyette, güneş yılının ayları içinde yâni miladi yılda, mübârek gün yoktur. Kutlanan günlerin İslâmiyetle ilgisinin olup olmadığında bu önemli bir ölçüdür. Müslümanların kutladığı bayramlar, mübârek günler ve geceler hep hicri aylara göredir. Bunun için de yerleri sabit değildir, her sene on gün önce gelir. Bütün bunlardan açık bir şekilde anlaşılıyor ki, mart ayının yirmi birinci günü olan Nevruz, mayıs ayının altıncı günü olan Hıdırellez ve eylülün yirminci günü olan Mihrican günü, dinimizin bildirdiği mübârek günlerden değildir. Bunun için Müslümanlar, asırlardan beri bu günlere hiçbir değer vermemiş, bunları mübârek gün sayıp kutlamamıştır... Nevruz'u mübarek gün kabul etmek dinî bayram olarak kutlamak bid'attir. Bid'at, sonradan yapılan şey demektir. Peygamber efendimizin ve dört halifesinin zamanlarında bulunmayıp da, onlardan sonra dinde meydana çıkarılan, ibâdet olarak yapılmaya başlanan şeylerdir. Bid'at üç çeşittir: 1- Dinin küfür alâmeti olarak bildirdiği bir şeyi ibâdet olarak yapmaktır. Zaruret olmadan, dinin küfür saydığı bir bid'ati işleyen kimse dinden çıkar. 2- Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği inanışlara uymayan inanışlar. 3- İbâdet olarak yapılan yenilikler, reformlar, amelde bid'at olup büyük günahtır. Değişiklikler, ibâdetlerde değil de âdetlerde olursa günah olmaz. Meselâ, kravat takmak, masada yemek, çatal, kaşık kullanmak vb. şeyler günah değildir. Çünkü, bunlar ibâdet değil, âdettir ve kullanılmaları mubahtır... Küfür bulaşığı olan günah!.. İmam-ı Rabbani hazretleri buyurdu ki: "Eğer Allahü teâlâ size iki nimet vermişse başka hiçbir şey istemeyin. Hepsi bu iki nimet içindedir. Birincisi; Ehl-i sünnet vel cemaat itikadında olmaktır. İkincisi; size Ehl-i sünnet vel cemaat itikadını öğreten zata inanmak, onu sevmek ve onun izinde gitmektir. Resûlullah Efendimiz buyuruyor ki: (Benden sonra ümmetim yetmiş üç fırkaya bölünecek, bunun yetmiş ikisi cehenneme gidecektir.) Cehennem günahkârların yeri değildir, cehennem itikadı bozuk olanların ve imanı olmayanların yeridir. Günahı olanlar da cehenneme girecek ama işledikleri günahlarda, amellerinde küfür bulaşığı olanlar o küfür bulaşığı temizleninceye kadar orada kalacaktır. O küfür bulaşıkları nelerdir? Kâfirlerin Noelleri, bayramları canı gönülden kutlanırsa bu bir bozukluktur ve bu bulaşığın temizlenmesi lazımdır. Çünkü cennet küfrün olduğu yer değildir. Cennet temizlerin yeridir. Bu küfür bulaşığından temizlenmek şarttır. Ya tövbe edecek veya ateşte bir miktar kalacaktır."