Bilader! Bi el atsana şuna

Hortumlara bakarsın sızdırma tıkanma var mı? Kablolar kopmuş mu meksefeye uğrar mı?

Gelgelelim aküler pek cansızdı, akşamdan sabaha feri gider, gücü tâkadı kalmaz. Basarsın gıv gıv gıv, yağ lambası bile ölü gözü gibi yanar.

Çek cikleyi, pompala, olmadı bir daha.

Diyelim çalışmadı, millet toplanır başına. Yarısı "abi sen bunu boğmuşsun bu kadar gaza basılır mı" diye fırça atar, diğer yarısı "sen bunu baymışsın, hiç mi gaza basmadın" diye sorar.

Tamirciyi kim kaybetmiş ki bulasın. Askerdeyken cemseleri çalıştırdığın usul gelir aklına. Hava filtresini söker, karbüratör kelebeklerini açarsın. İçine yarım fincan benzin. Bas koçum. Gümmm! Motor hırıldar.

Olmadı üç beş yiğide "bilader bi el atıversene" dersin, hızını alınca ikiye takar, ayağını debriyajdan çekersin. Motor pırpırlanır, tekerleklerden gelen tazyike dayanamaz.  Nasıl çiğ benzin kokusu, mahalleyi sarar.

Kışlar daha çilelidir, kamyonların altına mangal çeker, ateş yakarlar.

Benzinli arabanın altına mı?

Sakın ha! Zinhar!

O yıllarda vasıta servettir, yenisine güç yetiremeyen müstameli ile yetinir ki genellikle pederi aliniz yaşındadırlar Huyu suyu vardır, zaten sizden başkası kullanamaz.

O vakitler lastik çok para. Bezi çıkasıya kullanılır, dişi ney kalmaz, ıslakta patinaj yapması mesele değil de frende kızaklaması yok mu?

Allah muhafaza!

Bırakın camı, çiviyi, diken değse fosslar.

Patlak bir lastik vakayı adyedendir, mesele yapılmaz. Krikoyu vurur, sökersin, şamyeli şişirip sokarsın suya. Kabarcıkları izleyip deliği bulur, sabit kalemle işaretlersin ki yeri kaybolmaya. Önce bir güzel zımpara. Sonra kaynak üstüne konup işkence ile sıkıla. Sigarayı değdirince fitil gibi yanar, hepsi bu kadar.  Al sana yama!

Çalıştırmadan göz atılır arabanın altına. Olur ya kedi köpek yatar. Hem bi bak bakalım yağ göllenmiş mi acaba?

Yanınızda motor yağı ve hidrolik olmalıdır. Ya seviye düşerse, ya yatak sararsa?

Ve değişik amperlerde birkaç sigorta.

Nedendir bilinmez lambalar da sıkça cozzlar, gecenin karanlığında veda edecekleri tutar. Torpidonda yedek ampul yoksa el feneri tutarsın yola.

Diyelim araba bijon kesti tekerlek aldı başını gitti, dingil düştü toprağa. Diğer üç tekerden birer bijon alırsın... Dörder tane yeter onlara.

Eğer kayış koptuysa kadın çorabı sararsın. Vantilatör dönsün yeter, aman hararet yapmasın da...

Diyelim benzin deposu delindi. Aklınızda bulunsun, sabunla sıvazlayın sızıntı azalacak.

Sudan hızlı geçtiniz foşladı, motor sustu. Kaldınız mı ortada?

Basıyorsunuz basıyorsunuz almıyor. 

Aküyü bitirmenin âlemi yok, in, distribütör kapağını aç, içini bir güzel ovala. Tamam şimdi basacaktır, korkulacak ne var yane bunda?

Yeter ki çul çaput, üstüpü olsun yanında.

Baktınız motor tekliyor, sanki bir ritm bozukluğu, vuruntu yapıyo.

Bujiler yağlanmış olabilir, sökün, bir gazeteye sarın. Yakın ki isinden pasından kurtula.

Ya da platin meme yapmıştır... Zımparalayın! Sıfır numarayla ama..

Eskiler çıkan parçaları atmaya kıyamazlardı, bagajda delik hortumlar, kopmuş kablolar, paslanmış bilyalar, iplenmiş kayışlar, sıyrılmış balatalar ve değişik çap ve ebadlarda bir sürü cıvata.

Daha da eskiden demir kollar vardı, arabanın önünden takar kuyu makarası gibi çevirirsin hızla. Vasıta ufak ufak sarsılır, sonunda tıkırdar.

Ünlü bir cerrahın arabası arızalanmış, tamirci kaputu açmış bilmiş bilmiş bakmış. "Hadise basit efendi" demiş "şimdi gerekli parçayı değiştireceğim çalışacak. Yalnız anlamadığım şey, siz operasyon yapınca binlerce lira alıyorsunuz, biz yapınca kirli kuruşlar. Motor da arabanın kalbi sayılır  bir bakıma?

Tabip "tamam" demiş "sana aynı parayı vereceğim, parçayı çalışırken değiştireceksin ama!"