Bazı insanlar, bazen insanlar…
Dudağı büzüp selfie, abuk sabuk TikTok çekmeyen, arabada story atmayan, Dubai çikolatası yemeyen nesli tükenenlerden kaç kişi kaldık?
“Ben baharı hak ediyorum, kimsenin kuru dalına başımı eğemem!..” diyorsan gel bir sarılalım.
Mesleğim mi? Tam teşekküllü özel bir ailede sinir hastası olarak görev yapmaktayım…
İçten pazarlıklı insanlardan ve düdüklü tencereden çok korkuyorum, ya siz?
Yüksek yüksek zirvelerde kartal da vardır yılan da. Ama biri uçarak, diğeri sürünerek çıkmıştır oraya…
Büyükannem; sekiz çocuk, babaannem; altı çocuk, annem; üç çocuk, ben; kedi, kedim; kısır…
Şu hayata dikkate aldığım sayısı insan sayısı beş altı kişi falan. Geri kalanlar konuşurken içimden “Brandayı muşambayı yırttılar…” söylüyorum…
Şebeke suyuna antidepresan mı atıyorsunuz, kişi başı psikolog mu atıyorsunuz bilmem ama bir şeyler yapılmalı; bu millete hâli hâl değil bacım affedersin…
Hayata aynı açıdan değil ‘aynı acıdan’ bakmış olanlar anlaşabilir. Nokta.
Yapanlar yapar, yapamayanlar ‘nasıl yapılacağını’ anlatır. O yüzden, takılmadan aynen devam…
Türkçede “Hıhım, anladım” diye bir söz var. “Susar mısın ileri zekâlı, muhabbetin sarmıyor!” anlamına geliyor. Ne kadar nahif, zarif değil mi?
Son zamanlarda okuduğum en acıklı metin kredi kartı ekstrem. İyi bir edebî eserden beklediğim her şeyi veriyor; insanı derinden sarsıyor, şaşkınlığa uğratıyor ve okuyanı geriye dönüşü olmayan bir biçimde değiştiriyor.
Eğitimin pahalı olduğunu düşünüyorsanız bir de cehaletin bedelini hesaplayın…
Şımaran bir kadına kızmayın, çünkü yerini sevmiş bir çiçeğin coşkusu seyredilmeye değer…
Kurşun döktürmekle sıktırmak arasında gidip geliyorum.
Şu benim bi ejderha bi küçük hanımefendi, dünyayı ateşe verme çıkışımla karıncaya zarar vermeme hassasiyeti zikzaklarımı ne yapacağız? Yoksa siz de mi?
Antiloplar geçmeyin artık dereden be kardeşim; sıkıntı var işte yedi sülalenizi yediler, dereden geçmeyin gülüm ileriden dolanın artık ya…
Sinekleri, çiçeklerin çöplerden daha güzel olduğuna ikna edemezsiniz…
Birisini eleştirirken ya da ayıplarken kendinize daima şunu hatırlatın;
Yol uzun ve seninki daha bitmedi…
Halime Gürbüz'ün önceki yazıları...
Çok seviyorum sizi Halime hanım.Yıllardır bir tek sizi okuyorum.
Gülmeye,sevince çook ihtiyacımız var.İyi ki yazıyorsunuz ve sizi keşif ettim.
Tek kelime ile ve her zamanki gibi harikasınız.Her gün yazın Halime hanım.
Halime hocam ya valla geliyor gidiyor aklım ya.Nasıl anlatmışınız beni yaa.Tebrik ederim!
Harika!Çokbeğeniyorum yazılarınızı.
Bana mesleğimi sorana aynen öyle diycem:))Çok güldüm akşam akşam:))
Bana mesleğimi sorana aynen öyle diycem:))Çok güldüm akşam akşam:))
Hürmetlerimle Halime hanım. Kaleminize sağlık. Hayata aynı açıdan değil “aynı acıdan “ bakmış olanlar anlaşabilir. ( H.G)