Atina kahramanları

> ATİNA Puan puanaymışız... Sakatımız, cezalımız çokmuş... Rakip de bizim gibi gol yememiş, onlar da liderlik hesabı yapıyorlarmış ne fark eder... Şartlar ne olursa olsun liderin adı değişmez! Lider Türkiye!.. *** Yunanistan mı, sanki seferberlikteymiş gibiydi... Kadını, kızı, erkeği, yaşlısı, genciyle toplanmış, küçülmüş atom olmuş, sonra gelip, Georgios Karaiskakis Stadı'na yerleşmişti. Ama ne yerleşme. İnanılmaz bir ilgi, inanılmaz bir coşku, inanılmaz bir istek... Avrupa şampiyonu oldukları final gününde bile inanın böylesine kenetlenmemiş, bu kadar büyük bir hırsa kapılmamış olan Yunan'ın dün geceki milli heyecanını, kıskandım. Nitekim, böyle bir ruh ile saldırdılar!.. Biz daha ne olduğunu anlayamadan... Henüz, takımımız daha sahadaki yerini almamışken piranhalar gibi geldiler soldan! Giannakapoulos'un kullandığı bir ölü top. Tuncay'ın canhıraş uzaklaştırmak isteyip de uzaklaştıramadığı o top, defanstan çıkan Kyrgiakos'un ayağından kalemizde gol olunca, içimdeki sıkıntı daha bir katmerlendi. "Eyvah" dedim... Korkum maçı kaybedeceğimiz için değil, Yunan'ın o kamikaze gibi saldırısından, Norveç maçı öncesi sakatlık yaşanmasından ve birkaç oyuncu daha kaybedecek olmamızdan. Eyvah!.. Tam o sırada İbrahim Üzülmez'i biçtiler... Korktuğum başımıza geldi. Her birimiz Fatih Terim olduk, kenardan bağırıyorum Antalyasporlu Volkan Yaman'a, "Ne duruyorsun ısınsana!" Volkan girdi oyuna, kaledeki adaşına "Rahat ol, artık yanına yaklaşamazlar" diyen bir yürek ile... Sonra sözleşmişler gibi Hamit, Aurelio, Sabri, Tümer, Tuncay devleşti... Tümer'e özel bir yer açalım... Müthişti... Alkışların tümünü hak etti. ..ve sıkıntılar dağılıverdi... Artık, "hücum" diyorum "hücum" Hakan Şükür, Gökhan Ünal, Tuncay ve Tümer'e... Hayır, Fatih Hoca onunla da yetinmiyor... Kazanılan kornerlerde Servet ve Gökhan Zan'ı da ileri sürüyor, "Gidin gol atın" diye... İşte o an ruhum ayaklanıyor, "Kim derse ki, Türk Milli Takımı iki forvetli" yalan söyler!.. Çünkü iki değil her pozisyona 4 oyuncu sokan bir Türkiye var. Gol mü, hem de en kralından geliyor. Sabri, düşe kalka ileri çıkan Yunan savunmasının arkasına aradan şutla pas arası bir top atıyor... Tuncay fırlıyor. Öyle bir vuruyor ki, zaferin işaret fişeği gibi... Sonra Gökhan Ünal'dan bir muhteşem gol daha... Bütün yağlarım eriyor! Ohh be!.. Hayat varmış... Tuncay, Gökhan Ünal, Tümer ve Gökdeniz ile coşmak varmış... Yiğitlerim benim... Türkiye'nin liderlik nişanı bu... Fatih'in çocuklarının varoluş hikâyesi bu... *** Sağulun çocuklar!.. Ayağınıza, yüreğinize, beyninize sağlık... Şımarmak, rehavete girmek yok... Bizi Almanya'da bekleyen bir Norveç var... Haydi yiğitlerim zaferle, irfanla yola devam!.. Çünkü ne size, ne de bu ülkeye başını eğmek yaraşmaz!..