Beraberlik serisi

Bu bir düşüş müdür, bilmem. Ama, 11 haftadır yenilmeyen Trabzonspor'a bir haller oldu, galibiyeti unutup şimdi de beraberlikler serisi başlattı. Şenol Güneş Hoca, bu duruma nasıl izah eder bilemiyorum. Ama şurası kesin ki, Karadeniz'in golcüsü Umut yine ayağına prangalar taktı. Bir türlü, gol vuruşunu beceremiyor. Sebep nedir? Şenol Hoca ve Umut, bu gol dersini çalışmalı. Alanzinho dün markajda buhar oldu. Açıkçası, Trabzonspor'u dün geceki kadar hiç kilitlenmiş ve çaresiz görmedim son 11 haftada. Ama Mehmet Özdilek'i tebrik ediyorum. Antalyaspor onun yönetiminde taş gibi takım sağlam bir takım olup çıkmış. Futbolun hem defansif hem de ofansif tarafını iyi oynamaya çalışan bir ekip görüntüsü verdiler, dün gece. Hem de Trabzonspor gibi bu ligin en formda ekibi karşısında. Hem de daha maçın 5. dakikasında bir ölü toptan gol yiyip 1-0 geriye düşmelerine rağmen; biran olsun ümitsizliğe kapılmadılar, oyunu hiç bırakmadılar. Büyük bir özgüven içinde, sonuna kadar, "dişe dişe, göze göz" dedirtecek ölçüde yüksek bir mücadele ortaya koydular. Tek zaafları, kazandıkları ilk topları gereksiz panik ve uzun top oynama arzusu yüzünde doğru kullanamamalarıydı. Eğer onu da başarabilmiş ve kazanılan topları rakip alana yıkabilmiş olsalardı, inanın Trabzonspor, 10 maç süren yenilmez unvanını Antalya'da bırakır, öylece dönerdi. Çünkü, Antalyaspor takım savunması açısından, özellikle maçın başında Selçuk'un kullandığı korner atışında yediği Burak'ın o kafa golü dışında çok başarılıydı. Özellikle, orta sahada Korhan, Erhan, Jedinak ve Tita dörtlüsü muazzam alan savunması yaptılar. Bu dörtlüye geriden destek veren Orhan Ak ile Musa da kanatları iyi kapatınca, Trabzonspor ilk yarıda hem oyun kurmakta hem de pozisyon bulmakta hayli zorlandı. Oyunda psikolojik olarak dengeyi sağlayan Antalyaspor, sağ kanattan Korhan ile öne doğru iyi toplar taşımaya başladı. İşte o pozisyonlardan birinde Veysel topuk pası ile Necati'yi gördü. Necati, 25 metreden Onur'un koruduğu kaleye öyle bir füze gönderdi ki, genç kalecinin yerinde Van Der Sar da olsa sonuç değişmezdi. Gol muhteşemdi, muhteşem olmayan ise yerini kaybeden ve Necati'ye bu kadar açık şut yolu bırakan Egemen'di. Sahi o pozisyonda Egemen neredeydi çözemedim. İkinci yarıda, Umut ile Trabzonspor üç net pozisyon buldu. Ama hiç birinde başarılı golcü muvaffak olamadı. Sonuç olarak, Trabzon heyecan vermeye devam ediyor ama umut vermiyor...