Beşiktaş kendini aşmalı

Rüyadaki güzellikleri gerçekleştirmenin en kestirme yolu rüyadan uyanmaktır... Beşiktaş bu sezon bir rüya görüyor; içerde-dışarda lider olma rüyası bu... Ancak; sancılı bir rüya; öyle ki, Oğuzhan'ın golüne kadar Demba Ba'yı aradı Beşiktaş. Koca takım, umudunu bir oyuncuya bağlar mı, bağlıyor. Büyük zaaf bu!

Dört haftadır devam eden liderlik; bugün "Beşiktaş kazansın da futbol o kadar önemli değil" görüşünde birleştirdi, sevenlerini. Bence bu yaklaşım, çok yanlış. Doğrusu, her zaman iyi futbol oynayarak kazanmaktır. O da; bir Tottenham zaferi ile sezonun bitmeyeceğini anlayan ve o yüksek rekabet gücüne kavuşmakla olur. Sonuçta, yüksek rekabet; kalite, heyecan ve verimlilik göstergesidir.

Açık söyleyelim; "Büyük Beşiktaş" olgusunu zihinlere kazıyan ve Tottenham zaferi ile de pekiştiren takım dün gole kadar olan bölümde çok iyi oynamadı. Bunun birinci nedeni karşısında iyi hazırlanmış bir Gaziantepspor olmasıydı. Okan Buruk'un hakkını teslim edelim taş gibi takım yapmış; çok iyi alan daraltıyorlar, topun olduğu bölgeye üç kişiyle birden basıyorlar, Beşiktaş'ı gole kadar bunaltmayı da başardılar, öyle ki; Gökhan Töre, Oğuzhan, Sosa ve Olcay gibi top cambazları bu bölümde üst üste iki pas yapamadı. Hatta bir ara Gökhan sinirini, Şenol Can'a dirsek atarak çıkardı. Beni şaşırtan hakemin ve 4. hakemin bu hareketi es geçmesiydi.  

Beşiktaş'ın bunu aşması için ya 20 metrelik derinliğe sıkışan oyunu geniş alana taşıması gerekirdi ya da tempo yükseltip, kaleye uzaktan şutlar atması. Üçünü de yapamadılar. Gerçi, Olcay, Oğuzhan ve Gökhan'ın ortalarında Cenk Tosun eski takımına karşı birkaç pozisyon buldu ama her defasında Demba Ba olsa bu pozisyon gol olurdu dedirtti.

Bunlar olurken; Slaven Bilic'in kenar hamlelerine dikkat ettim. Açık söyleyeyim; tek ön liberolu 4-1-4-1 düzenindeki Beşiktaş, tat vermiyor. Ama Kerim ve Necip hamleleri Beşiktaş'ın havasını değiştirdi. Daha net pozisyonlar bulmaya başladı.