Rakip, AIK Solna!... Sakın ikinci yarıyı sorma!.. Çünkü, "Bunalımdayım!" diyen F.Bahçe, İsveç'te ilk yarı huzuru buldu, ikinci yarı Vikingler'in yüksek temposuna köle oldu! Yazık!.. Perşembe'nin gelişi, Çarşamba'dan belli denilecek gibi değil... Ama, tehlike de geçmiş değil! Eğer, bir de Revivo,Johnson ve Steviç'in birbirinden güzel o golleri olmasa, bugün Kadıköy'de 10 şiddetinde deprem yaşanır, enkazın altında da muhtemelen Aziz başkan ve Lorant kalırdı. Neyse ki, felaket üç golle teselliye dönüştü. Şimdi burda duralım, Fener neden sonunu getiremiyor, onu sorgulayalım... İsveç'in 120 yıllık tarihi kulübü AIK Solna, ilk yarı Fener'in rüzgârından değilse de Ortega'nın isminden korktu. Arjantinli de kendini böylesine takdir eden bir takıma karşı yoruluncaya kadar süper bir futbol oynadı. Ama, Fener'in şahlanışı sadece onun bu çıkışına bağlı değildi. İpin ucundaki Werner Lorant, Kanarya'yı bülbül gibi konuşturacak köklü bir değişiklik yapmıştı. F.Bahçe'nin forvetine top taşıyan adamlarla doku uyuşmazlığı yaşayan Washington kenara alırken, Abdullah'ı da İstanbul'da bırakmıştı. Ayrıca, Hakan'ı Fatih'in önüne sağa, Ali Güneş'i de sola yerleştirerek, Kanarya'nın kanatlarına bir hareket getirmişti. Orta alanın merkezine ise Ortega ile aynı takımda oynamaz denilen Jonhson ile Steviç yerleştirmişi. Birinin fiziği, pres gücü, diğerinin tekniği ve tecrübesi F.Bahçe'ye muazzam bir hareketlilik kazandırdı. Bu hareketliliğe ileride Serhat ve onun geriden gelen iki teknik yardımcısı Ortega ile Revivo büyük bir coşku, renk ve heyecan kattılar. Taa ki, yorulup da oyundan düşünceye kadar. ..Ve, yıldızların o yorgunluk anı, F.Bahçe'nin kırılma noktası oldu. Lorant'ın sonradan yaptığı değişikliklerle Ceyhun ve Tuncay'ın katılımları da F.Bahçe'yi galip getirmeye yetmedi. Sonuçta F.Bahçe, İsveç'ten zaferle döneceği yerde fizik gücünün yetersizliğine teslim oldu ve turu tehlikeye attı. Umarız, rövaşa kadar bu eksiklerini kapatır ve turu kazanır da daimi bir huzura kavuşurlar.
