Şu F.Bahçe akıllara durgunluk, sağlığa zarar veren bir takım... Stad, seyirci, atmosfer ve ambians süper... Hepsi de dört dörtlük! Amma!.. "Futbol" dendi mi "maçın başında" F.Bahçe'yi ara ki bulasın! Sanki, Diyarbakırspor, Trabzonspor ve Elazığspor'u yenen F.Bahçe'nin ayağına prangalar vurulmuş... Öyle ürkek... Öyle, ağır, etkisiz ve telaş içindeler ki... Anlatmak mümkün değil... Ama, ikinci yarı başka... Şiir gibi... Dört dörtlük... Gol de var, heyecan da, futbol da... Tabii, bu değişimin birinci nedeni Daum!... Onun müdahalesi... Yerinde oyuncu ve taktik değişiklikleri... Prangaları çözüyor... Van Hooijdonk ve Tuncay'ın kişisel katkılarıyla F.Bahçe yeniden şahlanıyor! Şimdi buraya bir nokta koyalım... İlk 45 dakikaya dönelim... G.Antepspor, "Sağlam"cı anlayışla sahada yer almasa... Riske girse, kontaataklarla yetinmeyip, birazcık ofansif oynamayı düşünse... İnanın ilk devre bir düzine gol atarlardı. Ama, kırmızı-siyahlı takım F.Bahçe'ye ayak uydurdu... Düşük tempoda 0-0'lık skoru korumayı hedefledi. Buna rağmen Johnson, Lazarov ve Hasan Özer'le bulduğu bir dizi pozisyondan üretemedikleri golü ikinci yarıda buldu. Ama, tribünlerin baskısı, G.Antep'in oyun disiplinini bozdu. Kafaları karıştırdı... ...Ve, F.Bahçe sahadan başı dik ayrılmayı bildi... Ama, bir dizi soruyu da haftaya bıraktı... - Serhat niye bu kadar etkisiz? - Yeni transfer Petkov, defansın arkasına atması gereken o diyagonal ortaları niye yapamadı? Bir de seyircinin taşkınlığı?
