Culio meselesi!
Futbolumuzda fırtınalar kopartılan Culio meselesi, öküz altında buzağı aramaktan başka bir şey değildir. Tamamen, profesyonellikten uzak, güven ortamını zedeleyici, bir paranoya toplumu üretmekten başka hiç bir işe yaramayacak bir polemik unsurudur, bu mesele. Ne sorumlu yayıncılık ilkesi ne futbol adamı sorumluluğu ile ifade edilebilecek yanı da yoktur. Hele, sırf bu şaibeler yüzünden Türk futbolu topyekun sorgulanıp, kulüp başkanları, teknik adam, futbolcu ve menajerler ceza evine atılmış hâla aralarında tutuklu olanlar varken; UEFA ve FIFA'da "ipliği pazara çıkarılan şaibeli bir futbol ülkesi" olarak damgalanıp, en üst düzeyde Başbakanımız Sayın Tayyip Erdoğan'a dahi; UEFA Başkanı Michel Platini, "sıfır tolerans" hatırlatmasında bulunurken, bizim ülkemizde konuşulanlara bakın. Maalesef, bitmemiş şike soruşturmasındaki polemiklere bir yenisini daha ekleme gayretiyle, dünyaya kendi kendimizi rezil ediyoruz. Maalesef bulunduğumuz yer olarak, "Yeter!.. Bu kadar da olmaz" dedirten bir noktadayız. Neden, bu hasislik ve kazananı kim? Profesyonellik! Transfer, futbolun içindeki olay ama yöntemi mide bulandırmamalı... Batı da, bu işlere büyük özen gösterildiği halde arzulanmayan transferler gerçekleşebiliyor. Çoğu da direkt ya da dolaylı iki tarihi rakip arasında yaşanıyor. Tarih, Barcelona'dan Madrid'e, Floransa'dan Torino'ya, hatta evini dahi değiştirmeyip stadını değiştiren oyuncuya şahitlik etti. Ancak burada duyguların yerini prosedür alıyor. Carlos Tevez, Sir Alex Ferguson'un efsane takımı Manchester'a transfer olduğunda büyük başarılar yakaladı ama Fergie ile yıldızı barışmadı. Cristiano'nun transferinden sonra oynama ihtimalinin güçlenmesine rağmen Ferguson tutmadı, 47 milyon pounda komşu takımı Man City'e sattı. Tevez evini değiştirmeden, stadın yolunu değiştirdi. M.Cityliler onu "Manchester'a hoş geldin" diye karşıladı. Profesyonellik bu. Lee Clark, altyapısından yetiştiği Newcastle'da 10 yıl oynadıktan sonra tarihi rakibi Sunderland'e geçti. Newcastle United NU taraftarının, Sunderland taraftarını aşağılamak için giydiği "Sad Mackem Bastards" tişörtünü giyince, Sunderland'tan gönderildi. Kimse de bunu mesele yapmadı. 2005'te Ashley Cole'un menajeri Jonathan Barnett, Jose Mourinho ve Peter Kenyon bir otelde buluştular. Sözleşmeli futbolcu ile kulübünden izinsiz transfer görüşmesi yaptığı için Cole da dahil tüm taraflar cezalandırıldı. Cole kulübüyle olan sözleşmesini bir yıl daha uzatarak dedikodulara son verdi. Bunlar futbolun içinde var. Kapıya konulmak Söz; mermi gibidir, geri dönüşü olmaz. Futbolcu güçlü ve yetenekli hatta hızlı, çabuk ve etkili oynamanın ötesinde inanılmaz bir futbol zekâsına da sahip olabilir. "Vaz geçilmez" sayabileceğiniz "tek başına takım" hüviyetinde de olabilir. Özetle, hangi özelliklere sahip olursa olsun eğer; futbol etiğinden ve profesyonellik kavramından bihaber ise ya da menajerinin at cambazı kurnazlığına çanak tutuyor ise beş para etmez de kramponları kapının önüne konur. "Yanlış anlaşıldım" tevili de işe yaramaz! TFF neyi bekliyor? TFF, yine kulağının üstüne yatıyor... Komediye bakar mısınız, TFF, Culio olayı için Disiplin Talimatı'nı işletemiyor. Bu konuda bir soruşturma başlatabilmek için illa da birilerinin şikayet olması gerekiyormuş, reysen soruşturma başlatamazlarmış. Yapmayın, beyler! Sizin TFF Hukuk Kurulu'nun harekete geçmesi için Ceza Hukuku'nun önden mi gitmesi gerekiyor? Yapmayın, beyler, topu taca atmayın. Gazetelerde, televizyonlarda konuşulanlar Disiplin Hukuku açısından dava açmaya yeterli değil mi? İbret ve marifet Türk futbolu, 3 Temmuz sonrası 10 şiddetinde bir deprem yaşadı. Fakat şu gelinen noktaya bakın ki, bu yaşanan ağır travmalardan ibret alan yok. Nerede bizim, marifetli futbol dünyası? Koca koca adamlar, sen-ben kavgasında öne çıkmak adına birbirlerine çamur atıp, laf yarışı yaparken, ne çamlar devirip, bindikleri dalı kesiyorlar da haberleri olmuyor. Heyhat! GÜNÜN İTİRAFI "Futbol dünyada kirli bir oyundur!" (Aziz Yıldırım, Fenerbahçe Başkanı)