…Ve Fenerbahçe, Konya’dan sonra Valencia ve Ferdi’nin golleri ile Kayserispor’u da devirip “Şampiyonluk yarışı Fenerbahçesiz olmaz” dercesine lider Galatasaray’ın ensesinde soğuk nefesini yine hissettirdi. Daha da önemlisi mi?
Sahanın içindeki güzelliğe odaklanıp gereksiz gerginliklere girmemekti. Kayseri’yi ve Kayserispor’u centilmenlikleri için tebrik ediyorum. F.Bahçe’ye, başkan Ali Koç ve yönetimine örnek bir ev sahipliği yaptılar. Böylece Trabzon’dan sonra Kayseri’nin de -duygularıyla değil mantığıyla hareket eden- bir futbol şehri olduğu gerçeğini bütün Türkiye’ye gösterdiler. Ne mutlu!
Keşke Fenerbahçe seyircisi de maçta olsaydı da bu güzellikleri yerinde yaşasaydı.
Oysa ne kadar endişeliydim maç öncesi tribünlerin kontrolsüz güç olduğunu düşünürken.
Bu vatanı seviyorsak ki seviyoruz artık kimse patlamaya hazır bomba gibi duran seyirci ile oynamayı asla aklından bile geçirip de bu dostluğa ve kardeşliğe gölge düşürmesin. Niye, dünyada Fas gibi acı örnekleri var da onun için.
Saha yerleşimini doğru yapan F.Bahçe’nin Valencia ve King ile ön alanda iyi baskı kurup, kanatlardan Ferdi, Arda ve Lincoln ile yükleniyor olması; kadrosu sınırlı -iki bek ve stoperi olmayan- olan Çağdaş Atan’ın oyunu geride kabul etmesine sebep oldu. Kısıtlı bir kadro handikap olabilir ama sahaya on bir kişi çıkan takımın sonucu kabullenmek gibi mazereti olamaz.
Nitekim o endişeli anda Lincoln’ün müthiş asistinde Valencia’nın erken golü ve ardından Ferdi’nin inanılmaz net vuruşu Fenerbahçe’yi rahatlattı.
Buna rağmen Kayserispor gücüne inanıp oyunu rakip alana yıktığında Thiam, Karimi ve Cardoso ile beş net pozisyon üretti ama sadece Arif ile birini değerlendirebildi. Bu da farkı ortaya çıkardı.
MAÇIN ADAMI: Ferdi Kadıoğlu
