Güneş'in destanı!

Trabzonspor, Barcelona gibi başladı, Barcelona gibi bitirdi... Bordo mavililer, terminatör gibi, gelene iki, gidene üç, böyle bir Trabzonspor'a, şampiyonluk anasının ak sütü gibi helal... Bordo-mavililer, sanki Avni Aker'de, İstanbul Büyükşehirspor da, deplasmanda oynuyordu. Fırtına gibi maça başlayan Trabzonspor, Burak'ın enfes golüyle daha maçın ilk dakikasında rakibinin kolunu kanadını kırdı. Golden sonra Trabzonspor'da anlaşılmaz bir duraklama, bununla birlikte inanılmaz bir stres ve sinirlilik belirdi. Arkasından beklenmeyen bir gol, bütün hesapları bir anda alt-üst etti. Yenilen golden sonra Büyükşehir, ilk yarı sonuna kadar istediği gibi oyunu yönlendirdi. Özellikle Yattara ve Jaja'nın etkisiz ve bencil oyunları, bir anda Trabzon'u sıra takımı hüviyetine bürüdü. Allah'tan Trabzonspor'un, solmayan "Güneş"i, olaya el koydu ve rayından çıkan takımı yeniden hedefe doğru yöneltti. Şenol Güneş, yaptığı yerinde iki değişiklikle maça bence damgasını vuran isim oldu. Trabzonspor taraftarı muhteşem. Şampiyonluğa öyle inanmışlar ki, bunu tribünden futbolculara adeta enjekte ediyorlar. Bu muhteşem taraftarla bir takım Avrupa'da bile benim diyeni dize getirir. İstanbul Büyükşehir Belediye'si çok iyi bir takım. Abdullah Avcı bu takımıyla ne kadar övünse azdır. Özellikle Tum, gerçekten üzerinde durulması gereken bir oyuncu. Topla topsuz çok etkili. Attığı golde, bir santrforun takipçiliğinin örneği vardı. Hakem, Bülent Yıldırım, zaman zaman sertliklere izin veren bir anlayış içindeydi. Verdiği penaltı doğrudan doğruya kendi yorumuydu. Burada Büyükşehirli oyuncunun Umut'a temasının olup olmadığın en iyi gören Yıldırım'dı ve gördüğünü çaldı. Diyelim ki yanlış bir penaltı; eee o kadar da olsun (!) bir de Trabzonspor'a böyle bir penaltı çalınsın. Yıllardır, üç büyükler böyle penaltılarla malı götürdü!