Hepsi O kan... Hepsi Tüm er!..

Deha, beceri ve mutluluk! İşte karizma bu!... İşte umutların söndüğü anda küllerinden yeniden doğmak bu!... Teşekkürler Okan!.. Teşekkürler Tümer!.. Teşekkürler ay - yıldıza emek veren, gönül veren bütün Türkiye! Maalesef!.. İlk 25 dakika Danimarka'yı maymuna çevirdikten sonra 41. dakikada yediğimiz o basit, insanı çileden çıkaran gol, bir işkence gibiydi!.. Tempomuz ve gardımızın düştüğü anda Danimarka göstere göstere geldi, başımıza 41. dakikada Klaus Jensen ile bir kova kaynar su boca etmez mi? O gol, elimizi ayağımızı tutmaz etti.. Zaten sağımız felçti... Hasan Şaş sakatlıklar sebebiyle mecburiyetten yerleştirildiği bu kanatta sanki futbolu unutmuş gibi acemilikler yaptı... Gerisindeki Hamit'in telaş ve panikten kaynaklanan zaafları ile Danimarka maden bulmuş gibi hücum aksiyonlarını hep bu kanada yıktı ... Bravo Alpay!.. Bütün atakları neredeyse tek başına durdurdu!.. Kraldan çok kralcı kesilip İngiltere maçında, Beckham olayı yüzünden Alpay'a milli formayı yasaklayanlar, dün her halde ne kadar büyük yanlış yaptıklarını anlamışlardır. İlk yarının son 5 dakikasından oyundan öyle düştü ki millilerimiz, sahanın her yerinde savunma dengemiz bozuldu... Pozisyonları kaçırdık Hakan ve Fatih Tekke inanılmaz güzellikte bir oyun ortaya koydular. İyi niyetle, hem yerden, hem de havadan müthiş çalıştılar! Ama sıkı markaj altında gol şansları yoktu.. İkinci yarı Fatih Terim'in sihirleri konuştu... İki değişiklik; Hasan Şaş'ın yerine Okan Buruk ve Yıldıray'ın yerine Hüseyin girdi!.. Kördüğüm çözüldü... Maç değişti, skor da! Hem Okan'ın, hem de Tümer'in golleri bir tarih kadar gerçekti. Artık başımız dik derken, sahanın en iyilerinden Alpay'ın hatasından yediğimiz son dakika golü pişmiş aşa su kattı.