İyi ki varsın Arda!

En iyi kadro... En doğru on bir...  Karşıda ise "çerez" diye bakılan Kazaklar!Teknik ve taktik kalite desen hakeza fakat o mükemmellik sizi hedefe taşımıyorsa orada ciddi bir sorun var demektir. Milli Takım'ın en başından beri problemi bu, adı konulamayan bir zafiyet yaşanıyor ve biz o gerçeğe sırtımızı dönüp, sanal gündemlere uğraşıyoruz.

Yazık ki çok yazık!

Hani gemi su alır da, S.O.S. üstüne S.O.S. verir, son bir ümitle "İmdat!" diye kaptana bakarsınız ya, işte Fransa beklentimiz de Kazakistan önünde kaçan onca pozisyondan sonra böyle bir açmaza kilitlendiği bir anda Arda Turan sahne aldı...

Golll!... İyi ki varsın kaptan!

O gol, 2016 Fransa için ümit olur mu, bilmem ama bir gerçek var ki; yalan rüzgârına tutulmuş, futbolumuzu eminim ki, meçhule gitmekten bir an için olsun kurtardı.

Arda'nın estirdiği rüzgârı ardına alarak, Bulgaristan önündeki "özel gösteri"ye aldanıp da "Futbolumuza bahar geldi" masalını şu an için kimse anlatmasın.

Çünkü o masallara bu ülkenin artık itibar edecek ne hali ne de zamanı.  

Millilerin o klasik, 4-2-3-1 dizilişinde; Arda'nın 4 Kazak oyuncuyu ipe dizer gibi sırayla geçtiği Messivari pozisyonu dışında kanatlarımız çalışmadı. Hakan Çalhanoğlu'nun uzaktan etkisiz şutları, biraz heyecan verse de zihinlerde "Acaba bu kadar özgürlük fazla mı?" sorusunu uyandırdı.

Hele o "Kazakları hep yendik yine yeneriz" yaklaşımı yok mu?

Az daha pranga olacaktı ayağımıza.

Baskılar, Burak, Hakan, Arda, Mehmet Topal ile girdiğimiz pozisyonlarda kaleci Pokatilov'a takılıp kalmak belki beceriksizlik olabilir ama ya direkten dönen topa ne demeli?

Bir de hakem var; 3 pozisyon... Belki ikisi değil ama Serdar'ınki penaltı arkadaş, versene!

 Anlaşılan o ki; Fransa'ya gideceksek şapkamızı önümüze koyup, yanlışlarımızı görecek ve kendi göbeğimizi kendimiz keseceğiz!..