Kartal-ı şahane!

Beş gol; bu sezon bir ilk Beşiktaş için. Haliyle şiir gibi futbol olmasa da Ankara ışıl ışıl, sımsıcak ve büyük bir moral ile derbi haftasına girdi Beşiktaş yağmur gibi golleriyle. Amma ciddi ikazlar var... Hem de grogi boksör durumundaki K.Erciyes'ten... Bir gol, bir direk, bir de yan ağlarda kalan üç top; büyük ikaz! Bunun ifadesi şudur:

Beşiktaş'ın estetik futbolu; büyük riskler içeriyor. Dikkat!

Diyeceksiniz ki, Rota Kadıköy, direksiyondaki lider Beşiktaş... Doğru da şampiyonluk yolu dikenlidir. Hele böyle üç bilinmeyenli denklem altında ve rekabet şartları eşit değilse... O ağır psikolojik baskı her maç nasıl aşılır? 

Ki, dün Cüneyt Çakır, -Gökhan Töre'nin golünden önceki- K.Erciyes lehine oluşan faulü verse Beşiktaş maçı bu kadar rahat kazanamazdı. Nitekim bu kararın altında kalan Cüneyt Hoca, Beşiktaş'ın gerçek penaltısını veremedi. Şaşırdım. Onun kalitesindeki bir hakem nasıl olur da, bu kadar dağılır?

Tabii koca maçın özeti bu değil. Beşiktaş'ı ateşleyen adam Gökhan Töre müthiş bir karakter; tek başına takım gibi. Her kritik pozisyonda o var. Gökhan'a en zor zamanında sahip çıkarak futbolumuza kazandıran Beşiktaş yönetimini kutluyorum. İşte 'gerçek kazanım' budur.

Slaven Bilic yine oyuncu rotasyonu ve sistem hamlesi ile alkışı hak etti. Serdar'ı dinlendirmesinde sebep ister (sakatlık' olsun veya olmasın tercihi doğruydu. İki haftada dağılan Opare yerine Motta'ya şans tanıması da böyle, Pektemek ile Demba Ba'yı rahatlatması da. Nitekim hepsi de semeresini verdi. 

Ayrıca Kerim hamlesi ile Olcay'ı geriye çekerek Beşiktaş'ın fonksiyonel özelliklerini sergilemesi mükemmel. 

 Bir not; dün bir adam seyrettim kariyeri kallavi; Real Madrid, Everton tecrübesi var geçmişinde. Kim mi, Royston Drenthe, boyu 1.67 ama füzesi müthişti. Aman, o nasıl bir vuruştu öyle; şut değil sanki scout füzesi...