Kartallar yüksek uçar

Hani, insan mest eden bir gösteriye gider de hiç bitmesin ister ya, işte Antalyaspor-Beşiktaş mücadelesi öyle bir maçtı. Pas, çalım, goller, ne ararsanız mevcuttu. Bayıldım, tadı damağımda kaldı.

Hem de Fenerbahçe ve Galatasaray'ın puanlar yitirdiği bir haftada "Necip" ile başlayan gol yağmurunda Mario Gomez'in klas oyunu, Olcay'ın azmi, Cenk'in fırsatçılığı sayesinde sadece 3 değil altın değerinde tam 7 puan çıkardı Beşiktaş.

İşte kazanmak budur. Yarışta önde olmak budur.

Kanaatimce, bu Beşiktaş'ı kolay kolay kimseye durduramaz.

Bravo Şenol Güneş ve ekibine...

Sosa ve Gökhan Töre'nin olmadığı bir gecede Antalyaspor gibi diri ve istekli bir takıma karşı bu kadar efektif oynamak her takımın harcı mı, değil.

Şenol Hoca, Beşiktaş'ı futbolcuya dayalı düzenden çıkarıp, takım gibi takım yapmış. Öyle ki; ön liberosu gol arıyor, stoperi asist yapıyor. Tempo ve pasa dayalı oyun deseniz harika... Olcay, 1-0'dan sonra inanılmaz bir gol kaçırdı ama Hoca onu oyunda tutarak demoralize etmedi, karşılığını da Beşiktaş gol olarak gördü. İşte teknik adam etkisi bu. Helal olsun...

Kimse emeğini esirgemedi; Atiba, Necip, Olcay, Gomez ve sonradan oyuna girenler inanılmaz çalıştılar, sanki bitmez tükenmez enerji deposu varmış gibi. Querasma, onlara uyum sağlayabilmiş ve Oğuzhan savunma tarafını geliştirmiş olsa Beşiktaş daha da efektif bir takım olurdu. Necip'in golünden önce penaltı var mıydı; vardı ama hakem devam ettirdi. Quaresma'nın orta-şut karışımından gelen golde ofsayt var mıydı; vardı...

"Açılış" dedim de; koca şehir böyle özel bir gecede stadı doldurup, büyüleyici güzelliğe ve tarihe şahitlik etmez mi? Garipsedim! Galiba, Antalyaspor'un "büyük takım olması" için önündeki en büyük engel bu. Oysa stat harika, Yusuf Şimşek yönetimindeki Eto'o'lu takım müthiş. Gel, seyret ve futbolun keyfini doya doya yaşa. Yazık! İşte o sinerji ve destek gösterilemeyince takımın şevki de kaçıyor, direnci de kırılıyor, ayakta duramıyor.