Kocaman-Emre A.Ş.

Bu ne muazzam bir değişim. Emre, o ne müthiş bir oyun. Yürekten, sanki takımı ateşleyen sahadaki ikinci teknik direktör gibi... Aykut Hoca'nın eli ayağı olmuş bir kaptan. Bu ne inanılmaz bir farklılaşma. Onca eksiğe rağmen o nasıl bir dik duruş. Hem de geçen sezonun şampiyonu ve bu sezonun lideri karşısında... Lamı cim yok; bu F.Bahçe dün artık takım olduğunu ve Aykut Kocaman'ın da bu ekibin teknik direktörü olduğunu tescil ettirmiştir. Neden mi, anlatayım? Düşünün; F.Bahçe dün gece Bursaspor karşısına ideal on birinden tam üç as, savunmada Lugano, orta alanda Dia ve forvette Niang'tan yoksun çıkmış. Sizin anlayacağınız; F.Bahçe'nin şekil olarak omurgası çatırdamış. Un, şeker ve yağ gibi malzemelerin eksikliğine rağmen Aykut usta, bir şekilde helvayı hazırlayıp, servise sunmuş. Bu ne hoş bir gelişme. Daha ilk 10 dakikadan sonra oyunun hakimiyetini ele alan bir F.Bahçe vardı sahada. Semih'in golü. Mehmet Topuz, Stoch ve Alex'in hazırladıkları pozisyonlar. Hepsi bir birinden güzeldi. Ama en güzeli, F.Bahçe'nin takım halindeki oyunuydu. Eksikleri yok muydu, elbette vardı. Savunmadan oyun kurarak çıkamıyorlardı. Kanatlarda daha etkili olabilirlerdi. İkinci yarıda fizik olarak düşmeyebilirlerdi. Belki, ilerleyen haftalarda bunları da çözecekler. Ama beni asıl şaşırtan Ergiç'in golüyle ikinci yarıda beraberliği yakalayan Bursaspor oldu. İnanın, gözlerime inanamadım... İlk yarı bittiğinde şöyle bir tepki göstermişim: ''Hayır!.. Spor Toto Süper Lig lideri ve bir önceki sezonun şampiyonu, bu takım olamaz!.." Bu kadar isteksiz, yorgun ve özgüvenden yoksun Bursaspor, hâlâ puan farkıyla zirvedeyse, bu ligin çok ciddi bir kalite sorunu var demektir.