Ne oldi böyle?

Hayret! Bir haftada bir takım bu kadar değişir mi, maalesef Trabzonspor değişmiş! Sivas'ta hayranlıkla seyrettiğim o göz kamaştıran takım gitmiş yerine umut vermeyen bir ucube gelmiş. Yazık! Afedersiniz; büyük umutlarla transfer edilen Gabric'e ne oldu? Neden çıkamadı sahaya? Merak ettim sordum, aldığım cevap; Temel fıkrası gibi... "Bağırsak enfeksiyonu olmuş!" Allah... Allah, ne yedirdiniz adama? *** Sahi geçen haftadan bu güne ne değişti? Sivas karşısında rakibine açık üstünlük sağlayan hatta futbolu daha çabuk - hızlı ve daha geniş alana yayarak oynayan o etkili Trabzonspor'a ne oldu? Sanki Diyarbakır önünde tuzla buz oldular. İnanın ne tempo yapabildiler, ne çabukluk gösterebildiler ne de o denli zengin pozisyon üretebildiler. Attıkları tek golü de bir ölü top ile buldular! Ama onu da koruyamadılar. Şaşırdım! Eğer Colman'ı o serbest vuruşunda Giray'ın tartışmalı yükselişi olmasa, Trabzon belki de hiç beklemediği sonuca daha ilk yarıda rıza gösterecekti. Fakat, tecrübe ve klas farkı o bölümde buna izin vermedi. Çünkü, Trabzonspor'un gücünü daha başından kabullenen Diyarbakırspor, bir ölçüde kalabalık adamla savunma yaparak rakibinin ekmeğine yağ sürdü. Gerçi, Ziya Doğan'ın bu planında amaç önce rakibin oyununu bozmak sonra kontra ataklardan gol bulmaktı. İlk yarım saatlik bölümde sağdan geliştirdikleri ataklarda Mendoza ile pozisyona girip, penaltı noktası üzerinde bir de inanılmaz gol kaçırdılar. Sonrasında yedikleri gol, Diyarbakırspor'un umutlarını kırmak yerine oynama iştahını artırdı. İkinci yarıya daha istekli çıktılar ve Tazemeta'yı 2 golle parlatıp, Diyarbakırspor'u ve hocaları Ziya Doğan'ı Avni Aker'den başı dik çıkardılar. Sonuçta; Ziya Doğan ve ekibi oynadıkları futbol ve attıkları gollerle; "El mi yaman bey mi?" dost düşman herkese gözterdiler. Bakalım Trabzonspor bu şok yenilgiden nasıl bir ders çıkaracak?