Samba değil yapılanma!..
"Brezilya bize gerçek yapılanmanın ne olduğunu gösterdi dün gece"
Böyle özel gecelerde tabelayı unutun!
Çünkü Brezilya'ya kaybeden ne ilk takım, ne de son takım Türkiye. Biz skoru unutup tabelanın öbür tarafına bakalım.
Statlarımızdan kaçan seyirci kaliteyi hissedince nasıl geri döndü gördünüz mü? Saracoğlu, Neymar aşkına kapalı gişeydi. Hani, her hezimet sonrası ağlayan çoçuğun yalancı emziğine sürülen lokum misali "yapılanma" diyoruz ya, Brezilya bize gerçek yapılanmanın ne olduğunu gösterdi dün gece.
Dünya Kupası'nda Almanya'ya 7-1 kaybettiği bir maçın sonrasında yıkımı yaşayan o Brezilya'nın Dunga'yla başardığı değişim tek kelimeyle mütheşem!
Kadıköy'de yıldızlar geçidi vardı. Yıldız sadece Neymar mı? Değil ama Neymar ismi anons edildiğinde Kadıköy'de yer-gök öyle bir inledi ki; inanın dünya devi Brezilya resmen gölgede kaldı.
Varın, anlayın daha maç başlamadan evinde "yabancı" durumuna düşen bizim Milli Takımı'n üstünde oluşan o korkunç baskıyı. Fatih Terim bu riski önceden görmüş gibi baskıyı kaldırabileceğine inandığı en doğru on biri sürmüştü sahaya. Peki nerede gençlik, nerede yeni yapılanma? Bir Ozan'dan mı ibaret koca bir hareket?
Dunga'nın Brezilya'sını, özellikle dünya yıldızı Neymar'ı durdurabilir mi, Fatih Hoca'nın Volkan Babacan, Caner, Volkan Şen ve Selçuk hamleleri, ne mümkün!
Neymar'ı, Miranda'sı, Oscar'ı, Fernandinho'su, Willian'ı futbolu oyun tadında büyük bir kültüre dönüştürmüşler; savunmanın arkasına atılan bir uzun topla Neymar'ı boşa çıkarıyor, kaleciyle karşı karşıya bırakabiliyorlar. Neymar o kadar büyük ki; yumuşacık bilekleriyle gol vuruşunu yaparken geride bıraktığı Bekir'le Ozan'a adeta "futbol nasıl oynanır yakından seyredin" dercesine şık bir gol atıyor. Yetinmiyor, bir asist, bir gol daha yapıyor.
Sonuç olarak böyle bir rakibe karşı millilerimizden daha iyisini beklemek fazla iyimserlik olurdu.
Böyle günlerde yenmek değil zaaflarımızı görmek önemli. Umarım Ay-yıldızlı formayı giyenler, futbolcu olmanın ne denli ağır olduğunu dün gece anlamışlardır...