Ne yalan söyleyeyim... Hong Kong Lig Karması ile oynanan hazırlık maçını kazanmamıza rağmen dünkü karşılaşma için endişelerim vardı. Önce; Emre Belözoğlu ile Hasan Şaş'ın yokluğu, sonra rakibimiz G.Afrika düşündürüyordu, beni... G.Afrika deyip geçmeyiniz... Kara Elmas'ın zenginleri, sanki, Avrupa'nın tüm yıldızlarına G.Afrika formasını giydirmişlerdi... Sahada yıldız saymaya başlasanız, G.Afrika Teknik Direktörü Jomo Sono'nun yedekte oturttukları bile, "Burada" diye parmak kaldıracak durumdaydı. "Su uyur, düşman uyumaz!" misali bir de tribünler tedirgin ediyordu insanı. Çin'in hocası Bora Milutinoviç ve Brezilya'nın her şeyi tek tek not eden istatistikçisi, boş durmuyorlardu, final stratejimizi yakalamak adına... Şenol Güneş'in yerinde siz olsanız ne yapardınız? Ekibimizin oyun kurgusunu tümüyle sahneye koymak mı isterdiniz yoksa Brezilya maçına kadar saklamak mı? Güneş, tedbire gerek görmedi... Takımımızı 3 - 5 - 1 - 1 düzeninde sahaya sürdü... İleride Hakan Şükür tek başına... Gerisinde Yıldıray ve daha gerisinde Okan gibi, Tugay gibi başka hücumcular... Planlarımız, maçın başında yerine oturmuştu... Ama, sonra motivasyonumuzu kaybetmeye başladık. Takım oyunu yerini bireyselliğe bıraktı. Pas ve kademe hataları arttınca dikkatimiz iyice dağıldı... McCarthy'nin oyuna girişini kaçırdık, tıpkı 1996 Avrupa Şampiyonası'nda Vlaoviç'i unuttuğumuz gibi... "Türkiye'ye karşı Dünya Kupası'nda mücadele ediyormuş gibi oynayacağız" diyen Sono'nun stratejisi tuttu... 4 - 4 - 2 düzeninde sahaya çıkan G.Afrika, maçın başında gücümüzü kabullenmiş görünüyordu. Özellikle orta alanı kontrol altında tutarak kontrataklara çıkmamıza mani oldular. Sonra zaaflarımızdan faydalanarak, McCarthy ile işi bitirdiler. Helâl olsun... Sonuç, moral bozucu da olsa, unutmamalı ki, bu bir hazırlık maçı.. Brezilya için yol gösterici bir fırsat.
