Tek kişilik gösteri!

Hemen ifade edeyim, yeni sezona Insua, Nunez, Stepanov, Vederson, Steinert ile giren şampiyon Bursaspor, şu an Ertuğrul Sağlam'ın idealindeki takımın çok gerisinde. Ama özel yetenekleriyle maç kazabilecek bir özelliğe sahip. *** Turgay Bahadır sakatlandı, çıktı, Sercan Yıldırım oyuna girdi, Ertuğrul Hoca'nın yüzü güldü. Sercan!... O nasıl bir goldü, öyle? Çalımda incelik, süratte çabukluk, zekada olgunluk ve vuruşta ustalık! Tek kelimeyle; muhteşem!.. Altyapılarda "Yetenekli golcü böyle olur?"un tez konusu. Sercan'ın ceza sahasına girdiği anda rakibini geçerek önünü boşaltışı ve yerden kaleye akıl dolu sert vuruşuyla, kaleci Gökhan'ı kapattığı köşeden mağlup edişinin, inanın her bir estantenesi için saatlerce anlatılır. O golü, düşündükçe, hep yapılan "Yetenek var mı, yok mu?" tartışmasının ne anlamsız bir şey olduğunu daha iyi kavrıyor insan. Yetenek; Sercan gibi futbolcuları, oyuncu grupları arasında daha özel kılan bir beceri sanatından başka bir şey değildir. Bu öyle bir sanattır ki, insana sahibi olduğu bütün avantajları kullanma fırsatı verir. Bu sayede başkalarının 40 yıl düşünüp de uygulayamayacağı şeyleri, Sercan gibi oyuncular en basiti düşünerek, en akılcı ve akıcı oyunla elde edebiliyorlar. Ve bu sayede; Süper Kupa'da Trabzon'dan vurgun yiyen şampiyon Bursaspor ile Spor Toto Süper Lig'in yenisi Konyaspor'un o amansız Bursaspor - Konyaspor mücadelesini, "tek kişilik gösteri"ye dönüştürebiliyor. Açık söyleyeyim, bize kıskançlık yarışmaz ama bu nasıl bir vergidir, inanın şaşmamak elde değil. Özetle, Bursaspor'da Vederson iyiydi, bir şutunu kaleci Gökhan son anda parmaklarının ucuyla kornere çeldi. Ergic ve Ozan İpek'in Nunez ile olan uyumu kaleci Gökhan'a zor anlar yaşattı. *** Kadrosunu tamamen yenileyen Ziya Doğan'ın ekibinde ise Adnan sağ kanatta, Veli - Grajciar sol kanatta etkili isimler. Kere orta alandan uzun oynamayı seviyor ama sonunu getiremiyor. Emre Toraman'ın şut atma düşüncesi güzel ama şut kuvveti eksik. Takım olabilmeleri için zamana ihtiyaç var.