G.Saray yönetimine bir teklifim var. Dünkü galibiyet sizi aldatmasın. Gelin bu sevinçli günde, bu ülkede en çok başvurulan yola siz de çare olarak sarılın. Genel kuruldan sonra oturun Fatih hocayla bir genel af çıkarın ve yepyeni bir sayfa açın sarı-kırmızılı camiada. Bülent, Hakan Ünsal ve Arif... Topunu birden affedin. Hem gözden çıkarılan bu tecrübelere son bir şans olsun, hem de G.Saray'ın kayıpları kazanca dönüşsün. Ayrıca G.Saray dünkü gibi "acz" içinde görünmekten kurtulsun. "Acz" içinde; çünkü G.Saray gibi bir takım kendi evinde oynadığı bir maçta rakibe bu kadar çok pozisyon vermez. İlk yarı üşenmeden saydım; Konyaspor'un tam 6 net pozisyonu vardı. Bunlardan üçü direkten, üçü de kaleci Mondragon'dan döndü. Bu kara tablonun tek kelimelik anlatımı, Galatasaray adına "ŞANS"tı. Eğer Konyaspor'un golünü atan Zafer Biryol son vuruşlarında biraz şanslı, biraz da becerikli olabiyseydi, dün Olimpiyat Stadı'ndan gol kralı olarak çıkardı. Maalesef G.Saray'ın orta sahası da, savunması da S.O.S. veriyor. İlk yarıda Petre ve Murat o kadar ağır kaldılar ki, Konyaspor Yasin ve Sedat'la onların bulunduğu kulvarı, gerilerindeki Ergün'ü de karşılarına alarak yol geçen hanına çevirdiler. Fatih Terim bu dramatik durumu görüp oyun içinde oyuna başvurmasa Konyaspor inanılmaz bir sonuçla İstanbul'dan dönebilirdi. Neyse ki Terim, 3 - 5 - 2 düzeninde başladığı maçta 4 - 4 - 2'ye dönüp ilk yarının en ağır adamı Petre'ye biraz hareket kazandırıp Volkan'ı da oyuna alınca denge G.Saray'dan yana döndü. Ve G.Saray kötü oynadığı yarıyı Necati'nin şık golüyle 1-0 önde kapattıktan sonra ikinci yarıda da Prates'in müthiş frikiğiyle futboldaki adalet kavramını silip attı. Oynayan Konyaspor değil, aklını kullanan G.Saray ağır karlı sahadan net bir galibiyet çıkardı. Ama bu parlak sonuç G.Saray'daki kara bulutları örtmeye yetmeyecek.
