Masal gibi bir şey. Ya da futbolun basketbol versiyonunu oynayan şahane Beşiktaş'ın hikayesi bu. Eksiği çoktu... Takımın yarısı denilen İlhan, Sergen ve Ahmet Dursun gibi yıldızları yoktu. Ama yoklar içinde bir Beşiktaş vardı ki; tarihin derinliklerinden gelen gerçek bir efsaneydi o. Ukrayna devi D.Kiev'i tuzla buz etti bu efsane. Efsaneyi uyandıran kahraman ise Lucescu'dan başkası değildi. Hem Beşiktaş, hem de hocasıyla çok gururlandık dün gece. D.Kiev, sanki insan azmanlarından kurulu biyonik bir takım. İri ve güçlü fiziğiyle İnönü'nün üstünde hava koridoru kurmuşlar. Geçit vermek istemiyorlar Kartal'a. "Hedefimiz galibiyet" diyen Beşiktaş, böyle bir rakibe karşı nasıl oynar ve nasıl maç kazanır? İşte Lucescu, bu sorunun cevabını sahaya sürdüğü çok farklı oynayan bir Beşiktaş'la veriyor. Tümer'in önderliğindeki orta sahada Yasin ve Ahmet Yıldırım gibi tekniği yüksek oyuncularla topu yere indirip ayağa garanti paslarla öne taşıyarak Nouma'yı, Pancu'yu gole taşımayı amaçlayan Lucescu'nun planı ilk yarım saatte tutmadı. Ama Rumen teknik adam, problemi görüp orta sahada markajdan kurtulamayan Tümer'le Pancu'yu sık sık yer değiştirerek Beşiktaş'ı daha dinamik ve daha etkili bir takım haline getiriverdi. O Pancu Kartal'ın gücüne güç, neşesine neşe katan futboluyla dün gece de öne çıktı, bir gol atıp mağlup duruma düşen Beşiktaş'ı şahlandırdı. Beraberlikten sonra futbolu basketbol gibi oynayan bir Beşiktaş çıktı sahneye. Geriden Zago, Ronaldo ve Tayfur ileri çıkıp gol kovalarken; neye uğradığını şaşıran D.Kievli oyuncular kimi tutacağına bir türlü karar veremedi. O şaşkınlık içinde Ronaldo ve Nouma turu kolaylayacak golleri atıp, Kartal'ı havalandırdı. Helâl olsun onlara... Ama çok da gol kaçırdı Beşiktaş. Herşeye rağmen, dün gece "Kartallar yüksek uçar" filmini seyrettik.
