Bir fırtına tuttu bizi

Son şampiyon Trabzonspor’da Abdullah Avcı’nın enkazı Sivas’taki artçılarla biraz daha yığıldı. Zaten başlı başına zor olan Sivas deplasmanına neredeyse hücum hattının tamamından yoksun çıktı bordo mavililer. Visca, Trezequet, Ömür sakat, Bakasetas cezalıydı. Gbamin ve Peres de yoktu. Dorukhan zaten yok! Bütün bunlar yetmezmiş gibi, bir de kırmızı kart ve penaltı olunca ne yapsın Nenad Bjelica? Âdettendir, yeni gelen hocaların takımları reaksiyon gösterir. Öyle de oldu aslında. Trabzon hiçbir şey oynamadığı maçta Markovic’in dar açıdan bulduğu golle öne geçti. Ama hepi topu bu. Tek atımlık kurşunu varmış meğerse.

Tükenmişler ordusu

Yusuf Yazıcı’dan başlayacağım saymaya da, saymakla bitmez. Uğurcan, Siopis ve Markovic’i kenara koyalım, gerisini salla salla vur duvara. Hele o Maxi Gomex nedir ya? Benim bildiğim Bjelica bugün mecburiyetten oynattığı, ihraç fazlası ithal ürünü ilk fırsatta koyar bunu kapının önüne. Ama takımdaki paniğe de acilen formül bulmalı Hırvat hoca. Kazanma alışkanlığını kaybetmiş, inancını yitirmiş oyunculara acilen müdahale şart. Yan yana iki pas yapmaktan aciz adamlar için çok ağır gelir bordo mavi forma. Bak Sivas’a.

Tarihî fark kaçtı

Rıza Hoca’nın askerleri kanat takmış uçuyordu âdeta. Solda Erdoğan, Eren’e nal toplattı, sağda Gradel, Bartra’ya çim yoldurdu. Uğurcan’ın kritik kurtarışları, Yatabare’nin son vuruş beceriksizlikleri olmasa tarihi fark yerdi Trabzonspor. Zira savunmasını neredeyse rakip ceza yayı üzerine kuran Sivasspor attığı kadar kaçırdı. Seneye Avrupa’da olmayı hayal bile edemeyen Trabzonspor’un tek umudu Bjelica’nın Dinamo Zagreb performansı sergilemesi.