Havada zafer kokusu var

Somut hedefi Türkiye Kupası olan iki takımın yarı final mücadelesinde Fenerbahçe favoriydi. Malum, bu sezon ligdeki iki maçı da kaybeden Sivas ilk maçta da ev sahibi avantajını değerlendirememişti. Yiğidoların ligdeki dört haftalık mağlubiyet serisinin aksine, Trabzon galibiyetiyle moral bulan sarı lacivertliler, Hatay’dan 3 puanı da hanesine yazdırırken dinlenme imkânı da bulmuştu ve bu sefer mekânın da sahibiydi.  

 

Arda şov devam

 

Sivas’ın kalesinde Ali Şaşal’ı görünce aklıma ligdeki son Fenerbahçe performansı gelmedi değil! Kupaya arzusunu Galatasaray maçından sona dile getiren Rıza Hoca’nın tercihlerine saygı duyarak (!) izlemeye başladım mücadeleyi. Fenerbahçe arzulu ama beceriksizken, Sivas kontra atak kovalıyordu. Batshuayi beklenen vuruşu yapabilse maç çok erken dakikalarda farklı bir yöne gidebilirdi ama zaten o beceride olsa bugün Premier Lig’de izliyor olurduk Belçikalıyı.

 

Asırlık çınar Fenerbahçe yine Arda’nın ayağına bakıyordu. Hepimizi gururlandıran altın çocuk yine şovunu yapıyordu da figüranlar eşlik edemeyince mutlu son gelmiyordu bir türlü. O dokunamadı, bu ıskaladı, İrfan Can yine doğru pası atamadı derken koskoca bir ilk yarıda, Kadıköy’de, skor üretemedi Türkiye’nin en skorer takımı. Sivas’ın da farkı yoktu, iki müsait fırsatta inanılmazı başaran oyuncular finali Rıza Hoca kadar istemediklerini gösterdi!

 

Ufukta kupa göründü

 

Derken, ikinci yarıya Jesus kırbacıyla çıktı Fenerbahçe. O ne arzu, o ne baskı. Bir sağdan bir soldan yüklendi sarı lacivertliler. Ne Ali Şaşal ne direkler duramadı bu selin önünde. Ferdi, tam da kendisine yakışan bir vuruşla açtı perdeyi, hemen arkasından Valencia en sevdiği partneri Batshuayi’yi golle buluşturunca gardı düşük Sivas nakavt oldu. Sonuç başlarken belliydi de, biraz zaman aldı. Fenerbahçe tam 5 sezon sonra finalist oldu. Ali Koç döneminde ilk defa bir kupaya bu kadar yaklaştı. Hadi bakalım…

 

Maçın adamı: Ferdi Kadıoğlu