CEP DEFTERİM

> Maazallah, o iki dakikalık şampiyonluk coşkusu sırasında bir de Aziz Yıldırım'ın sevinç gözyaşlarının, sarmaş dolaş olduğu Genelkurmay Başkanımızın sarı-lacivert kravatına döküldüğünü düşünün. Ne tevili yapılabilirdi, ne esprisi... Belki de şampiyon değişirdi! > "Ben hiç sizi dövdüm mü?" Aziz Yıldırım karşısındaki gazetecilere bu soruyu sorarken nasıl bir cevap bekliyordu? Gazetecinin biri çekine çekine parmak kaldırıyor mesela: "Şeyy... Bi keresinde bana tokat atmıştınız başkanım." "Abartma Hürcan, o bir sevgi ifadesiydi." "Bana da küfretmiştiniz hani?" "Yapma Ferit, 'ormancı çocuğu' ne zamandan beri küfür oldu?" Bu mu? > Soru: Rüştü'nün, kendisi gibi F.Bahçe'den problemli ayrılmış "Aziz Yıldırım mağdurları" Murat Şahin, Ümit Özat ve Serkan Balcı ile dertleşip "Yenin" demesi mi fecidir, yoksa Yıldırım'ın bu konuşmaları öğrenebilmiş olması mı? > Neden Fenerbahçelinin Fenerbahçeliden başka dostunun olmadığını o basın toplantısında anladım. Voleybol ve basketbolda bütün kupaları toplamış olmayı, futbolda her iki yarışta da final oynama başarısını anlatmak varken sağa sola öfke saçmak ve pat diye, "Tek büyük Fenerbahçe, diğerleri de inşallah bir gün yanımıza gelir" demek... En azından Bursa'nın, Trabzon'un şampiyonluklarına "saygıda kusur" değil midir?