Çıkarın kâğıtları, yazılı var

Genç Yücel öğretmen, Çankırı’nın Kurşunlu ilçesinin Bayramören beldesindeki okulun beşinci sınıflarını okutuyordu.

 

Yeni yılın ilk gününde, öğleden sonraki Türkçe dersinde, bir öğrenciyi çağırdı, bir tomar dosya kâğıdı verdi:

 

- Hakancığım, herkese birer tane dağıt.

 

Hakan, sıralarda ikişerli oturan bütün öğrencilerin önüne birer beyaz kâğıt bıraktı.

 

Öğretmen sınıfa seslendi:

 

- Şimdi kompozisyon yazılısı yapacağım. Hepiniz yılbaşı gecesini nasıl geçirdiğinizi yazacaksınız. Başlamadan önce ne yapıyoruz?

 

Farklı sıralardan birkaç öğrencinin cevabı birbirine karıştı:

 

- Kâğıtlarımıza ismimizi yazıyoruz, sonra da katlıyoruz.

 

- Bravo, aferin çocuklar. Yalnız yavaş, sessiz! Eveeet, ne yapıyorduk; kâğıdın sol üstüne ismimizi yazıp orayı katlıyorduk.

 

Yücel öğretmen not verirken öğrencelerin isminden etkilenmemek için kendince böyle bir yöntem bulmuştu.

 

İsimler yazıldıktan sonra, öğretmen bütün öğrencileri dolaşarak, elindeki zımba ile kâğıtların köşelerini zımbaladı.

 

******

 

Yücel öğretmen, dersin bitimine on dakika kala bir başka öğrenciye seslendi:

 

- Farukçuğum, kâğıtları topla, kürsüye getir.

 

Kâğıtların bir kısmını oracıkta, kalanını öğretmenler odasında okudu, kırmızı renkli kalemle yazılı kâğıtlarının sağ üst köşelerine notlarını yazdı.

 

Öğretmen ikinci ders için sınıfa girdiğinde, elinde sınav kâğıtlarıyla birlikte bir kutu da renkli boya takımı vardı.

 

Yücel öğretmen, yazılı kâğıtlarını en yüksek nottan en düşüğüne sıraladı.

 

En üstteki kâğıdı açtı ve okudu:

 

- Özkan?

 

Çocuk ayağa kalkarak kendini gösterdi. Öğretmen notunu açıkladı:

 

- 100… Tahtaya gel Özkan.

 

Sıra ile okuduğu isimler ayağa kalktı, notunu öğrendi, oturdu.

 

Sonlara doğru bir öğrenciyi daha çağırdı:

 

- Vildan. Gel kızım buraya.

 

******

 

Yücel öğretmen sınıfa seslendi:

 

- Çocuklar, önce birinci olan Özkan’ın kompozisyonunu okuyorum:

 

 “Yeni yıla nasıl girerseniz, yılı da öyle geçirirsiniz derler. Biz de babam, annem ve üç kardeş, bütün aile bir arada ve coşku ile yeni yıla merhaba dedik. 
Aile toplumun temel taşı. Temel sağlam olursa, bina da sağlam olur. Biz de hep beraber, mutlu bir aile olmanın huzurunu yaşayarak yeni yılı karşıladık.
Herkese mutlu seneler.”

 

- Şimdi de Vildan’ın kâğıdı:

 

“Yeni bir yıl , yeni bir heyecan. Evet, belki sadece bir takvim yaprağı değişiyor ama insan bundan fazlasını hissediyor. 
Yeni yılda ailemizin en büyüğü, yani babamız yanımızda yoktu. Çünkü Kurşunlu’daki seramik fabrikasında gece mesaiye kalmıştı.
Bizler, annem ve üç kardeş, bir yanımız eksik olarak girdik yeni yıla…”

 

******

 

Yücel öğretmen eline boya takımını alarak konuştu:

 

- Çocuklar, kompozisyon birincisi olarak Özkan arkadaşınızı ödüllendirecektim ama hayatımda ilk defa yazdığım notları değiştirdim. “Yılbaşı gecesini nasıl geçirdiniz?" derken, olanı biteni güzel şekilde anlatmanızı istemiştim. Onun için bu ödülü ve 100’ü Vildan’a veriyorum. Özkan’ın yazısı daha iyi olsa da Vildan doğruyu yazmış. Özkan’ın notu 80… Biliyorsunuz Özkan ile Vildan kardeş. Ve araştırdım, babaları yılbaşı gecesi evde değil, işteymiş. Doğru yazmak, güzel yazmaktan önce gelir. 

 

 

 

Sadık Söztutan'ın diğer yazıları...