Fred kâbusu

l İnsan bir maçı yazmaya oturduğunda, ilk olarak hakemi not alır mı? Turgut Doman, daha ilk on dakikada bir gerçeği ispatladı, “Bu maçın hakemi değilim.” Faul tercih ve takdirlerinde sıkıntılıydı. Farklı skor gelmeseydi, maçtan sonra çok konuşulurdu. Neyse...

 

l Maç karşılıklı sert ataklarla başladı. Her hücum arkasında yerde yatan bir futbolcu bırakıyordu. Ve hakem, “Altta kalanın canı çıksın” anlayışı ile oyunu devam ettirdikçe maç gerildi. Sonra da sarı kartlarla terbiye etme yolunu seçti hakem. 

 

l Sağda Akintola, ortada Ali Sowe ve “Ferdi’nin boşalttığı” sol taraftan ileri çıkan Alikulov, Olawoyin Fenerbahçe defansını zorluyordu. Bu dakikalarda özellikle Oosterwolde’nin direnci önemliydi. Hollandalı oyuncu her zamanki gibi hücuma çıkışlarıyla da performansını süsledi.

 

l Gerginlik içinde klas bir ayak tabelayı değiştirdi. Bir ay sonra formasına kavuşan Fred öyle bir stille vurdu ki, kaleci Gökhan sağa atlarken top dönüp sola gitti. Ve Rize’nin direnci bitti. İlk yarının son dakikalarındaki Varesanoviç Rize adına en tehlikeli şutunu da Livakoviç’ eritince ev sahibi adına her şey tükendi.

Fred coştukça coşuyor

l Dzeko’nun sıfırdan kaliteli plasesi ikinci yarıdaki Fenerbahçe gösterisini başlattı. Maximin’in illüzyonistleri kıskandıran ara pasını Fred ağlara gönderirken Rize defansı derin uykudaydı.

 

l Futbola susamış olan Fred doymuyordu. Dzeko’nun kaleciden dönen topunda yine savunmacı yoktu, bomboş durumda Fred hayatının ilk hat-trickini yapıyordu.

 

l Dediğim gibi, Rize takımı forvet hattında iyi oyunculardan kurulu ama savunması evlere şenlik. Bu gerçeği dünya âleme göstermek için bir de kendi kalelerine gol attılar Alikulov ile, Tadiç’in ortasında…