Kamış boşum dedi...

80 haftadır bu köşede okuyucularımla buluşuyorum. Aynaya yansıyanları kalemim döndüğünce aktarmaya çalışıyorum. Yazdıklarım insan merkezli, hayatın içinden kesitler... Yaşanmış ya da yaşanması muhtemel vakalar. Bazen mutlu, bazen dram dolu bir hayatın izleri... Her bakan görmüyor bazen görüneni... Ariflere, yazarlara, aydın insanlara düşüyor karanlıkları aydınlatmak, görünmeyene biraz daha ışık tutmak. Bizlere de "Onlar"dan gelen ışığı yansıtmak düşüyor. Üstad Necip Fazıl bir şiirinde, "Ben artık ne şairim, ne fıkra muharriri! Sadece beyni zonklayanlardan biri! Bakmayın tozduğuma meşhur Bab-ı âlîde! Bulmuşum rahatımı ben bir tesellide..." şeklinde ruh halini ifade etmiş ya, siz de sanmayın sakın ne yazar, ne şair olduğumu... Sadece bir kelime de olsa sizlere ulaştırmaya çalışanlardan biriyim. Boş bir aynanın karşısında bir görünen olmazsa, ayna neyi gösterir ki? İnsanlar aynı olgulara bazen aynı değerleri vermiyorlar. Birisi için çok değerli olan, diğeri için çok değersiz olabiliyor. Bir şairin bu temâ üzerine yazılmış bir şiirini sizinle paylaşmak istiyorum. Bakalım neler demiş? Boş bir kamış idim Sazlıkta kamış idim, Kargılardan bir kargı... Halden hallere girdim. Sen halden anlar mısın? Çiftçi vurdu baltayı, Açmak için tarlayı, Ne yapsın ot kargıyı? Sen bulsan saklar mısın? Çocuk buldu sevindi. Kendine at edindi. Bir koşturup bir indi. Coşkumla kanar mısın? Kadın gördü aldırdı. Kırıp kırıp kaldırdı. Odun edip yandırdı. Odumda yanar mısın? Çerçi aldı mal oldum. Sepetlerde dal oldum. Bir seyyah hamal oldum. Gurbette arar mısın? Hâna reva gördüler. İlmek ilmek ördüler. Çardak edip övdüler. Döşümde yatar mısın? Çoban halim anladı. Kaval edip dağladı. Duyan gören ağladı. Feryadı duyar mısın? Âlimde hayat buldum. Kamışken kalem oldum. Mürekkep canla doldum. Benimle yazar mısın? Gâh yerlerde süründüm! Gâh sarayda göründüm! Gâh yazıya büründüm! Hikmeti kavrar mısın? Arifde buldum değer, Cahilse telef eder, Aynıysa aslım eğer, Cilveye bakar mısın? Kamış idim yardılar. Kalem oldum kırdılar. Mürekkebe yâr idim, Yârimden ayırdılar. Bu hâl ile zevaldeyim. Bu halile ben ne deyim? Bu hâl-i leylâdan deyim Hicranıma ağlar mısın?