Abdüllatif Uyan

Seyyid Ahmed Merami hazretleri ince, uzun boylu, beyaz sakallı, sevimli bir zattı.

Hak teâlâ, Âdem Nebî'nin kalıbına rûh verip diriltmeyi murâd ettiğinde, rûh, bedeni karanlık görüp girmek istemedi.

Hak teâlânın emriyle melekler Âdem Nebî'nin toprağına insan şekli verdiler. Cansız bir "Heykel" oldu.

(Dünden devam) Osmân ve Savcı Beyler, Şeyh Edebâli hazretleriyle tekkeye ulaştıklarında, tekke misâfir kaynıyordu. Tekkenin en iyi odasını, Şâkir Efendi adında bir derviş, onlara tahsîs etti.

Hazret-i Mevlânâ Osmân Gâzi'ye büyük bir müjde vermişti. Şimdi O, bu müjdeyi düşünüyor ve heyecanlanıyordu.

Örtünme âyeti gelmeden önce kadınlar Resûlullahın huzûr-u şerîflerine gelir, İslâmiyyetten sorar, bilmediklerini öğrenirlerdi.

Resûlullah Efendimiz mi'râca çıkıp geri geldiğinde mübârek yatakları henüz sıcak ve abdest aldığı suyun hareketi durmamış idi.

Fahr-i âlem Efendimiz "sallallahü aleyhi ve sellem" Hazret-i Ebû Bekr'e nazar edip; "Bu, Cehennem ateşinden atîktir" buyurdular.

Bir gün Resûlullah Efendimiz "sallallahü aleyhi ve selem" bâzı sahâbîlerle, çok susamış halde bir kuyu başına geldiler.

Hak teâlâ hazret-i Âdem'i yaratmak dileyince, yeryüzüne şöyle fermân buyurdu: "Ben, topraktan insan halk etmeyi diledim. Onların bir kısmı mutî olur, bâzısı âsi. İtâat edenlere Cenneti vereceğim. Âsîler Cehennemde azâb çekerler."

Hak teâlâ, hiçbir şey yaratmadan önce Habîbinin nûru'nu halk eyledi. Nitekim Hak tâlâ Hadîs-i kudsîde;

(Dünden devam) Selçuklu hükümdârı, sarayında toplantı yaparken dış kapıda bir sesler duyuldu. Biri, içeri girmeye zorluyordu. Onyedisinde bir gençti bu.

Osmân Bey'in dedesi Gündüz Alp avlanırken, bir nidâ duydu. Birisi Ona; "Hey Gündüz Alp!" diye sesleniyordu. Durup baktı etrâfa.

Bedir cengiydi. Ensâr'ın gençlerinden "hazret-i Muavvez"in "radıyallahü anh" kolu, bir kılıç darbesiyle koptu.

Ebüdderdâ hazretleri "radıyallahü anh" Uhud savaşında ve diğer savaşların hepsinde bulundu. Uhud savaşında gösterdiği cesâret ve kahramanlığı çok dikkati çekmiş, Peygamberimiz "sallallahü aleyhi ve sellem"; "Uveymir ne mükemmel süvârîdir" buyurmuştur.

Bir gün, Ebüdderdâ hazretlerinin "radıyallahü anh" ziyâretine bir genç gelip; "Efendim, sizden bir hadîs-i şerîf öğrenmeye geldim" dedi. "Ne için öğreneceksin?" diye sorunca da; "Amel etmek ve başkalarına da öğretmek için efendim" dedi.

Eshâb-ı kirâmdan Ebüdderdâ hazretlerinin "radıyallahü anh" babası Uhud Harbinde şehit olunca, anne-oğul maddî sıkıntıya düşmüşlerdi. Öyle ki, açlıktan taş bağlıyorlardı karınlarına. Günler zor geçiyordu onlar için.

Ebû Cehil katmerli öfkeler içindeydi. Yeni Müslüman olan birini işitmeyegörsün, derhal koşup caydırmaya çalışırdı bir şekilde. Eğer zenginse; "Bak seni batırır, servetini yok ederiz!" derdi.

Hazret-i Hafsa "radıyallahü anhâ" hazret-i Ömer'in kızıdır. Önce hazret-i Huneys ile evliydi. O Uhud'da şehîd olunca, dul kaldı genç yaşında. Babası, Onu önce hazret-i Osmân'a teklîf etti, sonra da Hazret-i Ebû Bekr'e.

Talha bin Ubeydullah "radıyallahü anh" en yakın akrabâları dâhil Mekke müşriklerinden işkence gördü. Evlerine hapsedilip, "İslâmdan dön!" diyerek günlerce aç ve susuz bırakıldı. Bir sahâbî gördüğü bir hâdiseyi şöyle nakleder: