Abdüllatif Uyan

İmâm-ı âzam hazretleri, rahmetullahi aleyh elli beş defâ hac yaptı. Sonuncuda Kâbe-i şerîfe girip iki rekât namaz kıldı. O namazda Kur'ân-ı kerîmi baştan sona okudu.

Bir bedevî (câhil köylü), Medîne'de hazret-i Alî'yi radıyallahü anh görünce yanına yaklaşıp; - Ey halîfe! Ebû Bekir Cennete mi gitti, yoksa Cehenneme mi? diye sordu. Bunu işitince kan beynine sıçradı Halîfenin. Köylüye dönüp;

imâm-ı âzam Ebû Hanîfe hazretleri rahmetullahi aleyh bir gün odasında uyurken Resûlullah Efendimizi aleyhisselâm gördü rüyâsında. Sabah uyanınca, İbni Sîrîn hazretlerine gidip rüyâsını anlattı ve; - Bu rüyânın tâbiri nedir? diye sordu.

Seyyidet Nefîse rahmetullahi aleyhâ, takvâsı meşhur, duâsı makbul, mübarek bir hanımdı. Bir gün İmâm-ı Şâfiî hazretleri hasta oldu. İyi olması uzayınca, bir talebesini Ona gönderip; - Seyyidet Nefîse'ye git, şifâ için duâ iste! buyurdu.

İmâm-ı âzam Ebû Hanife hazretleri, İslâm âlimlerinin en büyüklerindendir.

Ebû Bekr bin Hüvara hazretlerine, bir gün bazı sevdikleri; - Efendim, Irak'ta meşhur evliyâlardan kimler var? diye sordular. Cevabında;

Ebû Bekr bin Hüvara hazretleri zamanında bir gün çok kuvvetli bir zelzele olmuştu o diyarda. Herkes şaşırmıştı ki, İbni Hüvara hazretleri, zelzeleye hitâben; - Ey zelzele sâkin ol! diye nida etti. Zelzele dile gelip;

Ebû Bekr bin Hüvara hazretleri, büyük evliyâdandır. Bir gün, huzuruna bir kadın gelerek; - Efendim, az önce filân nehirde oğlum boğuldu. Ondan başka da hiç kimsem yoktur. Ben şimdi ne yapacağım, diye dert yandı.

Ebû Bekr bin Hüvara hazretleri, gençlik senelerinde haramilik yapar, insanların yolunu keserdi. Arkadaşları vardı yanında. O, hepsinin reisiydi.

Beka bin Batu hazretleri, bir sohbetinde;

Beka bin Batu hazretleri devrinde üç âlim bu zâtın ziyaretine geldiler bir akşam. Oturup sohbet ettiler. Yatsı okununca, namaza kalktılar.

Beka bin Batu hazretleri, Irak'ta yetişen evliyâdandır. Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri bu zâtı çok sever ve methederdi kendisini.

Alî bin Vehb-i Sincari hazretleri zamanında, Hemedan'da bir kimse vardı ki, melekut âlemini görüyordu. Ancak bir müddet sonra kaybetti bu hâlini.

Alî bin Vehb-i Sincari hazretleri, Irak'ta yaşayan büyük evliyâdandır. Yedi yaşında Kur'ân-ı kerîmi ezberledi. Onüç yaşında Bağdat'a gidip, çok derin âlimlerden ders okudu.

Alî bin Heyti hazretlerinin bir hizmetçisi vardı ki, hâl ehli bir kişiydi. Bir zaman hastalandı. Hastalığı gitgide artınca, öleceğini anlayıp, Alî bin Heyti hazretlerine; - Hocam, canım taze hurma yemek istiyor, diye arz etti. Ancak hurma mevsimi değildi.

Alî bin Heyti hazretleri, güzel simalı olup, yakışıklı bir zattı. Çok da mütevâzıydı mübarek zât. Hem kibar ve zarifti.

Alî bin Heyti hazretleri, Evliyânın büyüklerindendir. O devirde Acem şahı, Müslümanlarla savaşmayı kararlaştırdı. Ordusunu alıp, Bağdat'ın yakınında karargah kurdu.

Alî bin Heyti hazretleri bir gün bir yere giderken bir hurma ağacının altında oturdu. Yorulmuş ve acıkmıştı. Yiyecek bir şey de yoktu yanında.

Alî bin Heyti hazretlerini, bir grup âlim ziyarete geldiler bir gün.

Alî bin Heyti hazretleri, bir gün Irak'ın bir köyüne gitti ve bir evin önünde durup kapıyı çaldı. Kapı açılınca; - Kabul ederseniz misafir geldim, buyurdu.