Abdüllatif Uyan

Halife Hârun Reşid, bir gün Şakik-i Belhi hazretlerine "rahime-hullahü teâlâ" gelerek; - Bana nasihat eder misin, diye rica etti. Ona cevaben;

Şakik-i Belhi hazretlerine "rahime-hullahü teâlâ", bir gün, zengin bir adam gelip; - Efendim, ben zenginim. Her ihtiyacınızı karşılamak isterim, diye arz etti.

Şakik-i Belhi hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", gençlik senelerinde, gençlerin reisiydi. Mecusilerin tapınağına gitti bir gün.

Şakik-i Belhi "rahime-hullahü teâlâ", gençlik senelerinde tüccarlık yapıyordu ki, bir ara şiddetli bir "kıtlık" başgösterdi Belh şehrinde.

Şakik-i Belhi "rahime-hullahü teâlâ", gençliğinde tüccarlık yapıyordu. Bir zaman mal almaya Türkistan'a gitmişti.

Muhammed Sıbgatullah hazretleri, Muhammed Masum Faruki hazretlerinin oğlu, İmam-ı Rabbani hazretlerinin de sevgili torunudur (rahmetullahi aleyhim ecmain.)

Kadı Muhammed Zahid hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", şöyle anlatıyor: Talebelik çağında bir arkadaşımla konuşup anlaştık ve Semerkant'tan Hirat'a doğru yola çıktık.

Yusuf Mahdum "rahime-hullahü teâlâ" hazretlerinin hizmetlerini gören bir Mehmet Dede vardı. Ancak yaşlanmasına rağmen hiç çocuğu olmamıştı.

Timur Han, dünyanın en büyük devlet adamlarındandı. Büyük velilerden Seyyid Emir Külal hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" sohbetinde bulunmuş, manevi evlatlığa kabul olunmuştu. Buhara'da yaşayıp, sonradan Semerkant'a yerleşti.

Timur Han'a "rahmetullahi aleyh", bazı sevdikleri; - Bu başarılarınızı neye borçlusunuz? diye sordular. Cevabında; - Bir karıncaya borçluyum, dedi.

Timur Han "rahime-hullahü teâlâ", kendi yazmış olduğu kanun ve tüzüklerle düzeni sağlıyordu devletinde. Zamanındaki müminler;

Timur Han, gayet sade, mütevazı ve dervişane bir hayat yaşardı. Bir gün, adamlarıyla bir yerde oturmuş, âlim ve velilerin halinden konuşuyorlardı ki, ileriden bir grup insanın geçtiğini gördüler.

Timur Han'ın babası, Emir Toragay Han olup, salih bir Müslümandı. Seyyid Emir Külal "rahime-hullahü teâlâ" hazretlerinin talebesiydi hem de.

Nizameddin Evliya hazretleri "rahmetullahi aleyh" zamanında Nasirüddin-i Mahmud adında biri vardı ki, küçük yaşta kaybetmişti babasını.

Zengi Ata "rahime-hullahü teâlâ" zamanında dört arkadaş, zahiri ilimleri bitirince, bir ateş düştü içlerine. Tasavvufa girmek istiyorlardı.

Feridüddin Genc-i Şeker hazretleri zamanında Delhili bir genç, Acuzan vilayetinde evliya bir zatın bulunduğunu işitti.

Ferideddin Genc-i Şeker hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" zamanında bir tüccar, şeker yüklü bir kervanı Delhi'ye götürüyordu ki, bu büyük zat onu görüp;

Feridüddin Genc-i Şeker hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", devrinin bir tekiydi. Henüz doğmamıştı ki, kerametleri görüldü.

Ebül Feth hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", büyük velilerdendir.

Muinüddin-i Çeşti hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" zamanında, Bağdat'ta yedi kişi vardı ki, "Ateş"e tapıyorlardı.