Abdüllatif Uyan

Kabr-i şerîfi Şirvan’da olan Seyyid Yahya hazretleri, bir zaman hasta olup evinden çıkamadı. Babası annesi bu duruma çok üzüldüler! Seyyid Yahya hasta yatarken hocası Sadreddîn hazretlerini gördü.

Şirvan’da yetişen velîlerden Seyyid Yahyâ Şirvânî hazretleri, yakışıklı ve “güzel ahlak” sâhibiydi.

Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretleri, talebelerinden Abdülvehhâb Sûsî’yi İstanbul’a gönderdi.

Bağdat’ta yetişen velîlerden Şeyh Yahyâ Mezûrî hazretlerinin bir talebesi anlatır: Şeyh Yahyâ’nın hizmetinde çok bulundum. Bir gün kaylûle vaktinde uyurken Mevlânâ Hâlid hazretleri dergâhı teşrîf ettiler.

Arabistan’da, Terim’de doğan, fıkıh âlimi ve evliyânın büyüklerinden Üstâd-ül-âzam hazretlerinin hizmetçisi, Afrikıyye'ye uzun bir yolculuğa çıktı. Ancak uzun zaman geçtiği hâlde geri dönmedi.

Tâbiînden olup Mekke’de yaşıyan Utbet-ül Gulâm hazretleri, Allah adamlarındandır.

Eshâb-ı kirâmdan Hazret-i Huzeyfe (radıyallahü anh) anlatıyor: Yermük Harbi, kavurucu sıcak bir günde yapılmış, insan kanı, bir “Sel” olup akmıştı.

Sabah oldu... Hazret-i Süheyb, sabah namazı için mescide gitti. Ama ondan evvel, Cebrâil aleyhisselâm gelmiş, onların hâlini Resûlullaha bildirmişti.

Peygamber Efendimiz aleyhisselâm, Hîfâ Hâtun'a döndü.

Hîfâ Hatun (radıyallahü anhâ), Medîne'li kadın sahâbîlerdendir. Güzel ve zengindi.

Ömer bin Abdülazîz hazretleri “rahmetullahi aleyh” vefât edince; akrabâsı, tâziye için hanımına geldiler.

İran’da doğan ve tâbiînden olan Tâvus bin Keysan hazretleri anlatıyor: Îsâ Aleyhisselâm’a sordular ki: “Ey Allah'ın peygamberi! Bize neyi tavsiye edersiniz?”

Mevlânâ hazretleri zamanında bir âlim vardır ki, bu büyük velînin kıymetini bilmez.

İmrân bin Husayn (radıyallahü anh) anlatır: Hazret-i Fâtıma, Efendimizin târifleri üzere başını bağlayıp içeri girmeme izin verdiler.

İmrân bin Husayn (radıyallahü anh) anlatır: Bir gün Efendimiz, bana; “Yâ İmrân! Kızım Fâtıma rahatsızmış. Gel ziyâretine gidip hatırını soralım’ buyurdu.

İmrân bin Husayn hazretleri anlatır: Resûlullah Efendimiz, düşman askerleriyle karşılaştığı zaman en önce vuran O olurdu.

Eshâb-ı kirâmdan İmrân bin Husayn (radıyallahü anh), midesinden rahatsızlanmış, ishale yakalanmıştı.

Vaktiyle üç kişi yolculuğa çıkar. Bir dağda akşam olur.

Eşrefzâde Bursavî hazretleri, bir gün şunu anlattı sevdiklerine: Bir kişinin babası, felç olur.

Eşrefzâde Bursavî hazretleri bir gün bâzı sevdiklerine; “Anne baba evlâdından râzı olursa, Allahü teâlâ da o evlâttan râzı olur” buyurdu.