Abdüllatif Uyan

Eshâb-ı kirâmdan Hassan bin Sâbit hazretlerine bâzıları; “Yâ Hassan! Sen Bedir Gazâsına katılmadığın için cihâd sevâbına ve cihâda katılanlara verilen müjdelere kavuşamadın" demişlerdi.

Hassan bin Sâbit (radıyallahü anh), Müslüman olmadan önce Gassânîlere mensuptu.

Bağdat’ta Mevlânâ Hâlid hazretleri bir talebesini, irşat için Anadolu’ya göndermiştir.

Hayyât-ı Vehbî hazretlerinin meşhur ismi "Terzi Baba"dır. Kumaşa her iğne batırışta (Allah) dermiş.

Onlar, Yûnus Emre’ye; “Arkadaş, hani senin duân kabul olmazdı. Sen kimin hürmetine duâ ettin?” dediler. “Önce siz söyleyin” dedi.

Yûnus Emre, hocası Taptuk Emre hazretlerine (rahmetullahi aleyhima) otuz sene hizmet etti.

Vaktiyle iki kardeş vardır. Büyüğü Halil, küçüğü İbrâhim.

Evliyâ Kasım Paşa bir gün dereye iner. Orada abdest alacaktır.

Kalpleri nurlandıran bir Allah dostu vardır Edirne'de.

Ahmed Câhidî Efendi'ye; “Geçim sıkıntımız var, sebebi ne acabâ?” diye sordular.

Devrin padişahı olan Dördüncü Mehmet Han, Ahmed Câhidî Efendi’yi bir gece rüyada görür.

Ahmed Câhidî Efendi Allah dostu bir zâttır. Anlatıldığına göre, bu zât bir gün çıkar evden, gider iskeleye. Çanakkale’ye geçecektir.

Sevgili Peygamberimiz aleyhisselâm, bir gün Eshâbı ile bir yerde oturuyordu.

Allah dostu Ahmed Bîcân bir gün câmide vaaz etmektedir. Bir ara başını kaldırır.

Ahmed ve Muhammed Bîcân kardeşler; bir mürşit ararken, Hacı Bayram-ı Velî hazretleri, birkaç kişiyle Edirne'den Ankara'ya doğru yola çıkar.

Cerrahzâde Muslihiddîn Efendi bir sohbetinde cemaate; “Allahü teala kimseye zulmetmez! Herkes âhirette, işlediği günahların cezâsını görecektir” buyurur.

Cerrahzâde Muslihiddîn Efendi, Anadolu erenlerindendir.

Aşçı Yahyâ Baba, Edirne’de, Bayezid-i Velî zamanında Tunca Nehri kıyısındaki bir külliyede aşçıbaşıdır.

Allah dostlarından Abdülkerîm Efendi’yi çok seven bâzı gençler, huzûruna gelirler. Ve ona sorarlar ki: “İyi mümin nasıl olur efendim?”

Abdülkerîm Efendi, Sultan Fâtih devrinde Edirne'de yaşamış bir büyük velîdir.