Abdüllatif Uyan

İslam âlimlerinden olan bu mübarek zat, Bir gün talebesine şöyle etti nasihat: (Bir mü'min, şirkten başka bir "Günah"ı işlerse, Sonra tövbe etmeden ahirete giderse, Şefaatle ve yahut rahmetiyle Allah'ın, Affolup, ahirette kurtulur belki yarın.

Allah adamlarından olan bu mübarek zat, Her gün sevdiklerine ederdi çok nasihat. Daima "Zühd" ve "Takva" üzereydi her hali, "Haram" korkusu ile terk etti çok helali.

İslam âlimlerinden bir büyük evliya zat, Her gün sevdiklerine ederdi çok nasihat. Derdi ki: (Ey insanlar, az yiyin, az uyuyun, Seher vakitlerinde, bilhassa agâh olun.

Allah adamlarından bir büyük evliya zat, Genç bir talebesine şöyle etti nasihat: (Ey oğlum, nasihatım şudur ki sana şu an, "Allah korkusu" ile yaşıyasın her zaman. Çünkü her iyiliğin ve her hayrın kaynağı, Allah korkusu ile yaşamaktır devamlı.

Bu zat buyuruyor ki, (Şudur en ahmak insan, Kendi "Yaradan"ına durmadan eder isyan. Buna rağmen görmeyip, kendi günahlarını, Araştırır daima, başkasının aybını.

İslam âlimlerinden bir büyük evliya zat, Bir gün cemaatine şöyle etti nasihat: (Ey insanlar bilin ki, bu dünya muvakkattır, Ve her canlı, mutlaka "Ölüm"ü tadacaktır.

İslam âlimlerinden bir büyük evliyadır, Kalplere sürur veren nasihatleri vardır. Derdi ki: (Ey insanlar, bilin ve olun agah, Kâinatı, hiç yoktan yarattı elbet Allah. Ve bizim hakkımızda şudur ki O'nun hükmü: "Muhakkak ki her canlı tadacaktır ölümü" Lakin ölmek, yok olmak değildir ey cemaat, Asıl öldükten sonra başlıyor "Sonsuz hayat."

"İmâm-ı Şâfii" ki, üstaddı din ilminde, Bir gün ders veriyordu Bağdad'ın camiinde. Lâkin ders arasında, müteaddit defalar, Ayağa kalkıp kalkıp, oturuyordu tekrar.

"İmâm-ı Şâfii"ye gelerek bir gün bir zat, Dedi; (Eder misiniz bana biraz nasihat.) Buyurdu ki; (Dünyaya hiç bağlama kalbini, Zira bu, birgün biter, düşün âhiretini.

Şafii mezhebinin imamı, reisidir, Esas ismi şerifi, "Muhammed bin İdris"dir. Gayet güzel konuşur, az yer ve az uyurdu, (Çok yemek, anlayışı azaltır) buyururdu.

"İmâm-ı Şâfii" ki, devrinin bir tanesi, Resulün soyu ile birleşir sülalesi. Üçüncü dedeleri, Peygamber-i zişanın, Dokuzuncu dedesi olmaktadır İmam'ın. Henüz bir bebek iken, ezberledi Kur'an'ı, Hep ilim öğrenmekle geçiyordu zamanı.

Bu zat sohbetlerinde buyurur idi ki hep: (Her insana evvela, lazımdır "İlim", "Edep." Talebe, üstadından azami istifade, Etmek için, edepli olmalı pek ziyade.

İslam âlimlerinin en büyüklerindendir, O, bir münacatında şöyle söylemektedir: (Ya Rabbi, sana karşı çok isyan ettik, fakat, Af için biz yine de, isteriz senden imdat.

Bu zat bir sohbetinde buyurdu: (Ey cemaat, Nefis ile cihadda, gösterin sabır, sebat. İbadet yapmakta da yapmayın ki gevşeklik, Zira "Esen yel" gibi geçip gider bu gençlik.

"İmâm-ı Buhari"nin ilminin üstünlüğü, Yayılınca her yere dininin bütünlüğü, İnsanlar hayran kalıp, koştular kendisine. Ve binlerce talebe, üşüştüler dersine.

"İmâm-ı Buhâri" ki, hadiste büyük üstad, Sahih-i Buhariyi, o yazdı kendi bizzat. Kitabullahtan sonra, bu kitaptır bi bahâ, Zira bundan kıymetli bir eser yoktur daha. Çok küçük yaşta iken vefat etti babası, Ve lâkin çok saliha var idi bir anası.

Bu zat buyuruyor ki: (Namaz kılarsa bir kul, Hak teala indinde olur iyi ve makbul. Hepsi namaz kılmıştır bilcümle peygamberler, Namaz kılan kimseyi, sever gökte melekler.

"Namaz kılmak", en büyük ibadettir bu dinde, Ecri dahi en çoktur Hak teala indinde. Kulun Hak tealaya en yakın olduğu an, Yine "Namaz kıldığı" vakitlerdir her zaman. Günahları örten ve temizliyen de yine, İhlas ile kıldığı namazlardır mü'mine.

Bu zat buyuruyor ki: "Namaz", büyük ibadet, Müslüman, beş vaktini kılmalı her gün elbet. Bu bapta Resulullah buyurur ki mealen: (Allahü tealaya yemin ederim ki ben, Nasıl temizlenirse, su ile kirli şeyler, Beş vakit namaz dahi, günahları temizler.) Yine buyurdular ki Resulullah bir kere: (Ne mutlu evlerini mescit eyliyenlere.

Resulullah buyurdu: (Sabah-akşam, melekler, Amel defterlerini, Allaha arz ederler. Başında ve sonunda "İyi iş" varsa şayet, Gün içindekileri olur af ve mağfiret.) Yine buyurdular ki: İnsanlara, melekler, Bir gündüz, bir de gece, iki defa gelirler.