26 Ağustos 2011
Masumiyet
İnsan bazen çocukluğunu özlüyor... Gözünü açar açmaz umut solumayı, hayatın içinde bir şeylere heyecanla, coşkuyla, hiçbir şeye aldırmaksızın kendini kaptırmayı, özlüyor mesela. Katıla katıla gülmeyi, elini duvara sürterek yürümeyi... Ödev, sınav, final, iş, aş, aşk, acı, hırs, rekabet'in olmadığı, en büyük bombanın sınıftaki Ali'nin Ayşe'yi seviyor olduğu, kaçtığın tek şeyin ebe olan arkadaşın olduğu zamanları özlüyor...