M. Said Arvas

Yeryüzündeki bütün Müslümanların, bu nurlu gecenin kıymetini çok iyi anlamaları ve değerlendirmeleri gerekir.

Yeni senenin farkı sadece duvardaki takvimi değiştirmek olmamalı, geçirdiğimiz ve bir daha ele geçiremeyeceğimiz altın değerindeki senemizin muhasebesini yapmalıyız!

Yüce Rabbimizin, üzerimizdeki nimetlerini saymakla bitiremeyiz. Bizi O yarattı ve yaşatıyor.

Üzerimizdeki en büyük hak, Yüce Rabbimizindir. Ayrıca, Peygamber aleyhisselamın hakkı var, annemizin, babamızın, hocalarımızın hakkı var, komşu hakkı var...

Allahü teala insanlara akıl verdi ancak aklımızın kafi gelmediğini bildiği için, bize acıyarak Peygamberler gönderdi.

İnsanları kötü arkadaşlarla beraber kılan şeyler, yalnızlık, cehalet, kötü örneklerdir.

Âyet-i kerîmelerde ve hadîs-i şeriflerde, sabredenlere büyük mükafatlar verileceği bildiriliyor... Sabredenlerin, hem dünya, hem de ahiret saadetine kavuşacakları müjdeleniyor...

Dünya bir imtihan salonudur. İmtihanı biten elbette bu salonu terk edecektir.

Önce doğru bir itikat sahibi olmak lâzım gelir. Yetmiş üç fırkanın tek kurtulanı Ehl-i sünnet inancına sahip olanlardır. Diğer yetmiş ikisi dalâlet fırkasıdır.

İbn-i Abbas buyurdu ki: "Peygamberimiz Aşûre günü oruç tuttular ve tutulmasını da emrettiler. Aşûre günü aile efradının nafakasını geniş tutanın yıl boyu rızkı bereketlenir."

Eshab-ı kiramın çoğu hicret etmişti.

İnsan nasıl yaşarsa öyle ölür, nasıl öldüyse öyle haşrolur.

Resulullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) bir hadis-i şerifte buyurdu ki: "Eğer benim bildiğimi bilseydiniz, az güler çok ağlardınız."

Bize kin güden, bizim yüzümüzden cennetten kovulduğu, lânetlendiği için, bizi en büyük düşman olarak gören şeytanların en çok üzüldükleri gün Arefe günüdür...

Nimetler, nereden gelirse gelsin onu Rabbimizden bileceğiz, O'na şükredeceğiz. Bize iyilik yapan kimseyi yaratan O'dur. O'na, bize iyilik yapma arzusunu veren de O'dur.

İnsanoğlunun çok değer verdiği dünya saltanatı birkaç günlüktür. Belli bir müddet sonra ne hayat kalır ne de saltanat. Değer mi onu gaye edinmeye?

Milletlere tarihlerini unutturmak, onları yok etmeye çalışmak demektir. Millî tecrübelerinden mahrum kalan topluluklar, yarınlarını kurmak için sağlam bir zemin bulamazlar...

Cehenneme atılacak olanlar kıyamet günü şöyle diyecekler: "Bize bir şefâat eden yok mu? Candan bir dostumuz yok mu bizi bu sıkıntıdan, bu acıdan kurtarsın!.."

Hayırlı şeyleri öğretmenin en verimli zamanı küçük yaşta olanlara yapılandır. Babanın çocuğuyla baş başa kalıp bir şeyler öğretmesi, güzel örnek olması gerekmektedir.

Lokman Hakîm hazretleri, bir gün oğluna şöyle nasihatte bulunur: "Yavrum! İnsanlar, güzel konuşmaları ile iftihar ederken sen de, güzel sükûtunla iftihar et!"