Mehmet Oruç

Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri buyurdu ki: "İnsanlar dört kısımdır: 1- Dili ve kalbi olmayan. Kötü dille ve kötü kalbli insanlardır. Bunlar, günahkâr, dünyâya aldanmış ve ahmak kimsedir. Böyle kimselerden olmaktan ve onlar arasında bulunmaktan sakınmalıdır. Çünkü onlar, azâba uğrayacak kimselerdir.

Ömrümüzün, 365 günlük zaman diliminden biri daha bitiyor. Geçirdiğimiz bu bir yıllık zaman diliminin muhasebesini iyi yapmalıyız. Eksilerimizi artılarımızı önümüze koymalıyız...

İslamiyet, beden bilgisini, din bilgisinden önce öğrenmeyi emrediyor. Çünkü, bütün ibadetler, iyilikler, bedenin sağlam olması ile yapılabilir...

İbn-i Hacer-i Askalânî hazretleri buyuruyor ki: İsrâiloğullarından birisi çok ilim elde etmişti. Fakat ona ilmi fayda vermemişti. Allahü teâlâ, zamanın Peygamberine; "Git ona şöyle de: Bundan daha çok ilim de elde etmiş olsan, şu üç şeyle amel etmedikçe, ilmin sana fayda vermez:

Hazreti Ebû Bekir buyurdu ki: "Üç şeye, üç şeyle ulaşılmaz. 1- Zenginliğe hayâl ve arzu ile. 2-Gençliğe saçı boyamakla. 3- Sıhhate yalnız ilâçla ulaşılmaz. Bilakis, Allahü teâlânın şifâ vermesi ile ulaşılır."

İbrâhim Nehâî buyurdu ki: "Sizden öncekiler şu üç şey sebebiyle helak oldular 1- Boş, dünyâ ve âhirete faydası olmayan şeyleri konuşmak, 2- Fazla yemek (kulluk vazîfesini yapmaya yetecek miktardan fazlasını yemek), 3- Fazla uyumak."

Hazreti Ali buyurdu ki: "Kim Cenneti talep ederse, Cennet de onu talep eder. Kim günah peşinde olursa, Cehennem onu ister." Yanî, âkil baliğ olan kimse, mutlaka bilmesi lâzım olan faydalı bilgiyi öğrenmekle meşgûl olursa, bu bilgileri arar ve isterse, hakîkatte o kimse Cenneti, Allahü teâlânın rızâsını istemektedir. Kim de günah olan şeyleri isterse, hakîkatte Cehennemi ve Allahü teâlânın gazâbını istemektedir.

islam büyüklerinin meşhurlarından İbn-i Hacer-i Askalânî hazretleri buyuruyor ki: Hadis-i şerifte, "Şu iki hasletten daha üstün bir şey yoktur:

İslâm büyükleri güzel ve temiz giyinirlerdi. Durumu müsait olanlar gösterişe, riyaya, israfa kaçmadan İslâmın vakarını korumak için kıymetli elbiseler giyerlerdi.

Dünya ve âhiret, insanın iki hâlinden ibarettir: Ölümden önce olup, ama ona çok yakın olana "Dünya" ölümden sonra olana ise "Âhiret" denir.

Namazımızın geçerli olması için, boşa gitmemesi için reformcuların sözleri ile değil, fıkıh âlimlerinin, ilmihal kitaplarının bildirdikleri ile amel etmek zorundayız!..

Hatırlarsınız 17 Ağustos 2010 tarihinde bu köşede, dinin temeli olan namaz için camilere koşan insanlarımızın bu ibadetini sinsice boşa çıkartmak için uğraşan birilerinin olduğunu yazmıştık. Bunların dinde yeri olmayan, taburede, sandalyede, sırada namaz kılınacağını söyleyerek, Müslümanların namazlarını ifsad etmek istediklerini bildirmiştik.

En çok sıkıntı, Peygamberlere ve onları sevenlere gelmiştir. Adamın biri, Peygamberimize; "Ey Allah'ın Resulü, ben seni seviyorum!" demiş. Efendimiz de buyurmuşlar ki: "Eğer beni seviyorsan, sana hücum edecek fakirlik için bir zırh hazırla! Çünkü fakirliğin beni sevene hücumu, bir sel suyunun döküldüğü yere doğru akışından daha sür'atlidir."

Allah dostları, dünyaya önem vermezlerdi. Dünyanın ahiret için olduğunu bilirler, hazırlıklarını buna göre yaparlardı. Bu hususta Peygamber efendimizin, "İnsanların bir kısmı 'Dünya çocuğu', bir kısmı da 'Âhiret çocuğu'dur. Siz, 'Âhiret çocuğu' olunuz" hadisiyle amel ederlerdi.

insanoğlu, dünyada fakir ve rezil olmaktan korkuyor da âhirette fakir, rezil ve rüsvay olmaktan korkmuyor. Halbuki kulun o gün, âhiretlik iyi amellerden fakir düşmesi, daha fazla utanç verici bir şeydir. O halde tutumumuzun çirkinliği meydandadır. Bu durumu İslam büyükleri çok güzel sözlerle ifade etmişlerdir:

İmâm-ı Rabbânî hazretleri dünyanın ne olduğunu şöyle bildirir: Dünya yalancı yaldızlarla süslüdür. Kötü, çirkin kadına benzer. Boyamışlardır, görünüşü tatlıdır. Taze güzel körpe sanılır. Fakat, aslında güzel koku sürülmüş bir ölü gibidir. Sanki bir leştir. Ve böcekler akrepler dolu bir çöplüktür.

Hazret-i Lokman Hakîm'in kıymetli kitaplarda bildirilen hikmetli sözleri, nasîhatleri, menkıbe ve hâlleri, bilhassa kendi oğluna ettiği nasîhatler, altın harflerle yazılsa yerinde olup, pek çoktur.

Lokman Hakîm hazretleri günlerden bir gün eşkıyâ tarafından yolu kesilip, esîr edildi. Kendisini yabancı bir şehre götürüp, köle olarak bir zengine sattılar. Efendisi ona kerpiç yapma gibi ağır işler verdi.

Lokman Hakîm'in hikmetli sözleri ve oğluna verdiği nasîhatleri meşhûrdur. Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde Lokman sûresi 12. âyet-i kerîmesinde meâlen şöyle bildirmektedir: "Muhakkak biz, Lokman'a hikmet verdik ve sana verilen hikmet ni'metine şükret dedik. Kim, Allahü teâlânın verdiği ni'mete şükrederse, şükrünün faydası kendinedir."

Dinimiz her işte "ölçülü" olmayı emreder. Bunun için sevgide ve düşmanlıkta haddi aşmamak, dinimizin dışına çıkmamak lazımdır...