Mehmet Oruç

"Müminler Cennete girince, burada sonsuz kalacaklardır. Bunun gibi, kâfirler de, Cehennemde sonsuz kalacaklar, ebedî olarak azâb çekeceklerdir."

İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Sabrın ikincisi ibadetlerde sabırdır. Kul, ibadete sabretmeye muhtaçtır. İbadette sabır çok çetindir. Çünkü nefis, tabiatıyla kulluktan ürker. Rubûbiyyet arzusunda bulunur. Bunun için ariflerden biri şöyle demiştir: "Hiçbir nefis yoktur ki Firavun'un taşıdığı ilahlık arzusunu içinde taşımasın". Fakat Firavun, bu sözü söylemeye ve kabul edilmesine imkân bulup da söylemiştir; zira o, kavmini helaka götürdü. Onlar da kendisine itaat ettiler.

İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Her insan şu iki şeyden beri değildir. Bunlardan biri, kulun nefsine, arzusuna uygun istekleridir. Diğeri ise kulun tabiatına uymayan, hoşlanmadığı şeylerdir. İnsan bunların ikisinde de sabra muhtaçtır. Bunun için kul, hiçbir zaman sabretmekten kurtulamaz.

"Ehl-i sünnet îtikadını kısa ve öz olarak bildiriyorum. Buna göre îtikadı düzeltmelidir. Hak teâlâdan, yalvararak, bu îtikat üzere dâim olmayı istemelidir..."

Bir nimete kavuşma imkânı olduğu halde, Müslüman kardeşlerinin bu nimete sahip olmamaları sebebiyle o nimeti kullanmamak da güzel bir sabırdır.

İmam-ı maverdi hazretleri buyurdu ki: Sabır altı kısımdır: İlki ve en önemlisi, Hak teâlânın emirlerini yerine getirmekte ve yasaklarından sakınmakta sabır göstermektir. İkincisi, çeşitli zamanlarda karşılaşılan üzücü olaylar ve durumlar karşısında sabretmektir. Üçüncüsü, elden çıkmış ve ulaşılması imkânsız hâle gelmiş şeylere sabretmektir. Dördüncüsü, ileride meydana gelmesinden endişe edilen korkunç olaylara ve gerçekleşmesinden korkulan musibetlere karşı sabretmektir, Beşincisi, bekleyip umduğu bir ni'meti kazanmak için sabır göstermektir. Altıncısı, insanın karşılaştığı kötü ve korkunç hâller karşısında sabretmektir.

Abdullah-i Ensârî hazretleri buyurdu ki: "Sabır; nefsi istenilmeyen bir şeyden, dili şikâyetten alıkoymaktır.

İmâm-ı Gazâlî hazretleri buyurdu ki: "Belâlara sabretmek insanın husûsiyetlerindendir. Hayvanlarda ve meleklerde sabır olmaz. Hayvanlarda şehvet ağır bastığından ve bu şehvete sabretmek için akılları olmadığından, onlarda sabır yoktur. Meleklerde ise şehvet yoktur. Onlar, Allahü teâlânın cemâline âşık olmuşlardır."

İslam büyüklerinin örnek ahlâkından biri de, belâ ve musibetlere karşı çok sabırlı olmaları ve Allahü tealanın takdirine tam tabi olmaları idi.

Büyük günah mü'min olan kimseyi imandan çıkarmadığı gibi küfre de sokmaz. Büyük günah işleyenlere peygamberlerin şefaat edebilecekleri naklî delillerle sabittir...

Muhammed Masum hazretleri buyuruyor ki: "İhsan eden, iyilik eden sevilir. Hadis-i şerifte, "İhsan sahibini sevmek, insanların yaratılışında vardır" buyuruldu.

Ömer bin Abdülaziz hazretlerinin bir hizmetçisi vardı. Gündüz hizmet eder, gece olunca bir köşeye çekilir, dua eder, gözyaşları içinde Allahü teâlâdan bir şeyler isterdi.

Peygamber efendimiz, Müslümanların çok fırkalara ayrılacağını bildirmiş, bu zamanda Müslümanların ne yapacaklarını, hangi fırkaya uyacaklarını, kurtuluş fırkasının Ehl-i sünnet olduğunu da bildirmişlerdir...

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: İnsanın kendisini ve kendisini ayakta tutan şeyleri sevmesi üzerinde iyice düşünülürse, bu sevgi insanı Cenab-ı Hakka götürür.

Bir kimsenin Cenab-ı Hakkı tanıması ne kadar çoksa, sevmesi de bu oranda fazla olur.

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: Güzel olan bir şeyi sevmek, bu güzellikte bulunan bir faydayı elde etmek için değildir.

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: Bir kimseye, uzak bir ülkede de âbid, âdil, âlim, halka şefkat gösteren, lütûfkâr, mütevazı bir sultanın bulunduğu haberi gelse, aynı zamanda zâlim, mütekebbir, fâsık, haysiyetsiz, bir sultanın haberi de gelse, kalbinde bu ikisinin arasında bir fark görür; zira kalbinde birincisine karşı sevgi denilen bir meylin olduğunu hisseder.

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: İnsanoğlu ancak kendi nefsi için iyilik yapar.

"Cennet, mü'minlere mükâfat ve ni'met için hazırlanmış; Cehennem kâfirlere azâb için hazırlanmıştır. Cennet ve Cehennem ebedi, sonsuz kalınacak yerdir..."

İmam-ı Gazali hazretleri her iyiliğin, her nimetin gerçek sahibinin Allahü teala olduğunu bildiriyor. Buyuruyor ki: İnsan, kendisine iyilik yapanı sever. Kendisine malen yardım eden, konuşmasıyla lütûfkâr davranan, yardımıyla kendisine destek veren, kendisinin yardımına ve düşmanlarının yok olmasına koşan, kötülükleri kendisinden uzaklaştırmaya kalkışan, gerek nefsi hakkında, gerekse evlat ve akrabaları hakkında olsun, bütün istek ve hedeflerine vesile teşkil eden kimseyi sever. Böyle bir kimse, kişi nezdinde şüphesiz sevilir.