Muammer Erkul

Bazı dönemlerde belli konular yoğunlaşıyor insanın gündeminde. Bir tatil, bazen bir hastalık, kimi zaman hızlı ders çalışma temposu... Nişan... Düğün... Sünnet... Cenaze... Miras... Mahkeme... Kötü komşu... Kuraklık... Soğuk... Sıcak... Su kesintileri, su baskınları. Ve,,, saire...

Karşımda duran kişinin sen olduğuna yemin eder misin?.. Sana bunu söyleyenin ben olduğuma yemin eder misin?..

İşe bakın; güya sadece iki satırlık girişti dünkü yazı, ama laf ebruli zürafanın yemek borusu gibi uzadı!.. Bilirsiniz, böyle konular minik teknelere benzer... Yelkenleri açarsın; rüzgar doldukça gider... Peki ama nereye?

Eskiden biri bir film ismi söyler, karşısındaki de başını sallardı... İşte o zaman onlar, sadece ikisi, (nadiren de bir kişi daha katılarak) yumulurdu bu "ballı" muhabbete... Çevrelerindekilerse bazen armut gibi sararır, bazen elma gibi yanak kızartır, bazen de üzüm sapı gibi boyun inceltirlerdi...

Gündemleri işgal eden konu: Avrupa Birliği'nin kapısı. Batı ile aramızdaki bu kapının iki yanında odalar, ve odaların duvarlarında, okulların duvarlarında, otellerin duvarlarında, işyerlerinin duvarlarında, kahvelerin duvarlarında; plastik sanatlar...

Gündemleri işgal eden konu: Avrupa Birliği'nin kapısı. Batı ile aramızdaki bu kapının iki yanında odalar, ve odaların duvarlarında, okulların duvarlarında, otellerin duvarlarında, işyerlerinin duvarlarında, kahvelerin duvarlarında; plastik sanatlar...

Temmuz 2000 tarihli gazetelerde şöyle bir haber vardı: İngiltere Başbakanı Tony Blair "Baba olmak, başbakanlıktan zormuş" dedi. Blair bu sözü, kör kütük sarhoş olup polisle tartışan 16 yaşındaki oğlu sebebiyle söylüyordu.

Kim bilir sizlerin de dinlediği nice hikayeler vardır, eskiye dair. Bazıları insanı şaşırtan; gülmeli mi, yoksa ağlamalı mı, diye... Bazıları "vah" dedirten, "vah vaah" dedirten. Bazılarıysa, o zamandan veya bu zamandan diğer zamana bakıldığında; iç çektirip "aaahh" dedirten hikayeler...

On dört milyon öğrenci bir haftadır okula gidiyor. On dört milyon anne ile yine o kadar baba bir haftadır tatlı tatlı telaşlanıyor. 550 bin öğretmense harıl harıl ders anlatıyor...

Şimdi de duyuyorum; insanlar kendi çocuklarına benzer sözleri söylüyor... Küçükken beni de herkes "akıllı oğlum" diye severdi...

Hep kendi dertlerimle boğuşuyorum. Unuttum sormayı; yoksa taşındın mı?

Fatih'in yaptırdığı 208 camide ve imparatorluğun diğer bütün camilerinde dualar ediliyordu. Çünkü: "Sırrımı sakalımın tek teli öğrense, bütününü kökünden kazırdım" diyen Fatih Sultan Mehmed Hân; dünyanın üç kıt'asındaki bütün düşmanların "kendilerinin üstüne" bildiği bir sefere çıkıyordu!..

Geçen gün anlattılar: Bir ailenin televizyonu arıza yapmış. Servise haber vermişler.

Kırmızı toprağa saman karıştırılarak sıvanmış ambara doğru koştum. Çünkü dedem onun duvarına bitişik kümesin teliyle uğraşıyordu. Benimle acilen ilgilensin diye bacağına sürtündüm...

Kuyruğu kontrolsüz akrebe döndük!.. Tepemizdeki iğne atılıyor ensemize doğru, son anda kurtuluyoruz... Zamanını bekliyor sabırla. Punduna getirip yine saldırıyor şah damarımıza, gene kurtuluyoruz!..

Hayatın yüzü; bazen bir dostun, bazen bir düşmanın... Bazen bir hasmın, bazen de bir sevgilinin yüzü gibi... .....

Dilimiz sarkmış ve ter içinde salona daldığımızı görenler derdi ki;

"Ben yazı yazayım mı"nın cevabının devamı... ......... Karikatür, resim, resimli roman yapıyorken bu işe meraklı o kadar çok kişi geliyordu ki yanımıza... Her gün önümüzde dosyalar olurdu; amatörlerin getirip bıraktığı. Hepsine bakmak mümkün bile olamazdı.

Demek "Ben yazı yazayım mı?.." .......... mut; ürkek bir sevgilidir... Bazen bir yolun sonunda, bazen bir engelin ardında, bazen bir bekleyişin biteceği anda kavuşmayı beklersin ona... Bazen de; şu an bende olduğunu hissettiğin gibi hissedersin birilerinin içinde onu...

Genellikle bize anlamsız gelir; ama ninelerin çoğu yanlarında birkaç çocuk fotoğrafı taşır. Muhabbet başladığında hemen bunları çıkartır...