Muammer Erkul

Okullar... Ahh, o kullar; ki hem sırt ve hem de kafa hamallığıyla yıllarını harcıyor!..

Akbaba Mizah Dergisi bir zamanlar çok tutulur. Yusuf Ziya ve bacanağı Orhan Seyfi, yaradılış olarak mizaha/nükteye yatkın olan İbnülemin Mahmud Kemal İnal (1870-1957) beye gelerek, çıkarttıkları dergi için konuşurlar...

Sorum şuydu: "Bir vatandaş olarak SABANCI size ne öğretti, bir insan olarak ondan ne öğrendiniz?.." Aldığım cevapların devamı işte aşağıda:

Herkesin her şeyi söylediği gün ben onun hakkında iş, para ve siyaset dünyasındaki isimlerin değil de, kendi ulaştığım isimlerin ne düşündüğünü-ne diyeceğini merak ettim...

Renk renk kocaman kravatlar takan bu ufak tefek adamdan her ülkede birer ikişer tane bulunmuyor.

Bir filmde izlemiştim; küçük bir yerli çocuk, çakal veya benzeri bir vahşi hayvanla karşılaştı... Elinde taşıdığı bir şey vardı, hemen onu başının üzerine koyup öylece durdu...

İnsan; neyi, ne zaman, nasıl, nerede anladığını anlamıyor...

Soran olursa söyle... Söyleyen olursa sus!..

Bahar yağmurları vücuda zindelik ve enerji kazandırıyor.

Sözüm meclisten dışarı; bazı gazetelerin bazı okuyucuları, kendi gazetesinde yazan yazarların kitaplarını almazmış...

Küçük bir çocuktum Uludağ'ı ilk defa gördüğümde. Otobüsün sağ tarafında, orta sıralardaki koltuklarında oturan anne ve babamın dizlerindeydim...

Lavaboyu doldurun, ve sonra açın deliğin ağzını. Su, dönerek emilmeye başlasın bu delik tarafından...

Dibi olmayan saksı ne olur, biliyor musun?..

Milyarlarca yıl sonra, bir vasıta ulaştı Ay yüzüne. Ve bir avuç kum alıp, getirdi dünyamıza...

Hatırla; Tanıştığımız ilk bahar, ne güzeldi...

Halbuki her baharın her günü, her birimize yetecek sayıda gülücük veriyor her çiçek... Baharlar geliyor, farkında mısınız?..

Şunu yaz bir kenara:

Genç adamın biri, demiş ki babasına; "-Benim de çook dostum var, senin dostların gibi..."

Bazısının canı ne görse almak ister.

Odunlukta balta var...