Ragıp Karadayı

Caminin yakınında Seyfullah Dayıların bitişiğindeki, oğulları Almanya’da olan evden bir şamata yükseldi!

Köyün göründüğü tepeye çıktığında etrafı seyre daldı. Hurtkesen zirvesi görünmüyordu sisten, pustan...

"Dikkat et o da hoca, medresede talebe yetiştiriyor, doğru bildiğinden şaşmıyor! İncelik burada saklı."

"Bak lafa, hizaya gel! Eee hoca feraseti. Verintap’a gidip beş sene sonra ayrılışının hikâyesi, bak aklıma ne getirdi?"

Kamyonu münasip bir yere bırakıp hızla indi iki emmioğlu kaza yerine koştular...

​Liskâv’ın dar ve çok meyilli eğrilerini âdeta dura kalka indiler ama Dursun'dan çok Lütfü Hoca yorulmuştu!

Amcazadesi Dursun Karadayı’nın yeni aldığı kamyonuyla Erzurum’a gidebileceğini duyunca hazırlığını hızlandırdı...

​O akşam ev doldu boşaldı. Herkes Verintap’tan ayrılmasını merak ediyordu. O ise içindekileri sayıp döktü...

Aslında bu mayıs ayında her taraf ılık bir havayla püfür püfürdü. Yanan biri vardı, o da Lütfü Hocaydı.

​"Hayırlı olsun Lütfü Hocam. İnsanların çoğu ne yaptığını bilmiyor. Eğer biliyorlarsa, peki kabahat kimin?"

"Hafız oğul, biz de bu durumları bildiğimizden senin köyümüze imam olmanı istemedik. İşte yakinen gördün..."

​"Senin çocukluğunu biliyoruz Lütfü. Vuslat Beyle az mı bacalardan kovduk!.."

Ne yapsa etse onu bertaraf edemiyordu. Çok sıkıntılar çekmişti lakin böylesini ilk defa yaşıyordu. Oldukça sarsılmıştı.

​Vedalaşıp ayrıldıktan sonra, sohbetin tesiriyle mi ne üzüntüsü biraz hafiflemişti. Küçük, bulanık akan çayı geçti.

​Lütfü Hoca, insanların kalpten ağladıklarını görünce fazla dayanamadı, doru ata atladığı gibi ver elini Aha…

"Gece yola çıkma! Sabah namazını da kıldır, cemaatle helâlleş, bana söylediklerini onlara da de, öyle git canım Hocam..."

"Allah Allah! Nereden icap etti, niçin? “Bu gidişte Verintap’tan katiyen ayrılmam…” diyordun ya bey!"

Hayriye Hanım erini öyle tanırdı ki gülse gülücüklerinin içindeki acıyı, ağlasaydı gözyaşları içindeki sevinci hissederdi.

Bütün komşuları dolaştım, kapıları tıklatıp “Bir ihtiyarın gelip gelmediğini” sordum...

"Dış kapı açık, tam avluda da bir ihtiyar bekliyordu: “Hayırdır, ne istiyorsunuz bu saatte burada?”