Rahim Er

Avrupa'dan sonra Amerika'da da hayatın engellilere göre tanzim edildiğine şahit olduk. Sanki merkezde onlar var. Evin giriş-çıkışından kaldırımlara kadar her şey engelliye göre tanzim edilmiş. Lokantalar, alış-veriş merkezleri hep öyle. Hiçbir yerde lavabo sıkıntısı çekmiyorlar.

Evveliyatla ifade edelim ki önceki yazılarımızda, bu makalemizde ve sonraki yazılarımızda kast ettiğimiz, edeceğimiz Yahudi, asırlardır birlikte yaşadığımız, ülke ticaretinin hareketliliğinde önemli katkısı bulunan insanlar değildir. Hatta İslam âleminde kendi işinde gücünde olanlar da değil. Dünyanın sair yerlerinde zulmü tasvip etmeyenler de değil. Hatta hatta İsrail hudutları içinde olup da vahşeti kınayanlar da değil.

İsrail hariciyesi, Türkiye büyükelçisi sayın Oğuz Çelikkol'la görüşerek Kurtlar Vadisi Pusu'dan rahatsızlıklarını dile getirmişler.

Dış politikada eksen kayması değil, eksen oturması olduğu gibi, içeride de müesseseler yerli yerine oturuyor, kurumlara gönülsüz de olsalar huzur aşısı yapılmakta.

Geçen hafta çarşambayı perşembeye bağlayan geceydi. Uyku-uyanıklık arasında Mahmut Genç ağabeyimizle, oğlu değerli kardeşim Abdurrahman Genç'le dakikalar gecenin karanlığında erirken bir hayli meşgul oldum. Kararım şuydu "yarın sabah Mahmut ağabeyi arayacağım." Oysa birkaç gündür hastaymış, işitmemiştim. Sabah olduğunda vefatını haber aldım. Bir mail de Nuh Albayrak gönderme inceliği göstermişti. "Kendisini çok sevdiğinizi bildiğim için yazıyorum, bu sabah Mahmut Genç ağabeyimizi kaybettik".

Göç edenin bir hedefi vardır, yolda oyalandıkça menziline varması gecikir. Hele bu yolcular kendi aralarında bir de kavgaya tutuşurlarsa varılacak yer iyice uzaklaşır.

Vay vay, vaay. Adana deyimiyle "abooooo!" Bütün bu yaşanan operasyonların özü, ruhu tek cümledir:

Bulgaristan'ın yine huyu tuttu. Yine Türklerle uğraşmaya başladı. Bir Ay evvel ipe un serme politikasıyla referanduma giderek 3 milyona yakın Türk'ün de vatanı olan Bulgaristan'da haftada 10 dakika Türkçe haberi onlara çok gördü.

Harbiye Muhsin Ertuğrul Tiyatrosu'nun yenilenmesine karşı çıkanlar, bugün ileri ışık ve ses teknolojisi ve üç döner sahnesiyle ortaya çıkan eser karşısında mahcuplar, özür diliyorlar. Bir yalana kandıklarını itiraf etmekteler.

Rüya hakikat oldu, İstanbul 1 Ocak 2010'dan itibaren Avrupa'nın Kültür Başkenti. Sultan Şehrimiz, iki yıldan bu yana İBB, İstanbul Valiliği, 2010 Tanıtım Ajansı, İstanbul Kültür Müdürlüğü, İstanbul Üniversitesi, sanat ve kültür evleri ve onlarca daha başka birimleriyle bu etkinliklere hazırlanıyordu.

Dünya yeni bir yıla giriyor. Bu dünya, bir hafta-on gün kadar evvel, Yahudi ve İslam takvimine göre de yeni yıla girmişti.

28 Şubat dönemiydi. O sıralar bize gelen mektuplardan birini hiç unutmadık. Mektubu yazan, orduya 25 yıl hizmet etmiş bir emekli subaydı.

Kozmik, TDK'ya göre "evren ve onun genel düzeniyle ilgili". Buradaki "evren" tabiî ki Kenan Evren değil. Garabete bakınız. Bizim millet, evladına Menderes adını verir. O asılınca bu defa doğan çocuklarına, hokkabaz darbeci Gürsel'in adını koyar. Kimse de sormaz. Sen kime niçin hayransın?

12 Mart 1971 Muhtırasıyla iktidarın devrilmesi, 1970-80 arasında çıkan sol terör ile 5 bin gencin ölmesi, hazinenin iflaslara sürüklenmesi, 12 Eylül darbesi, malum terör örgütünün zuhuru ve sonraki olaylar... Bütün bunların bir başlangıç noktası vardır.

Siz de duydunuz mu? Şubat ayında darbe olacakmış. Fısıltı gazetesi, iddiayı tâ Washingtonlara kadar taşıdı.

Eski deniz kuvvetleri komutanın askerî mahkeme tarafından mahkum edilmesi. Sonra bu kararı veren hakimin odasında ölü bulunması. Ordu içinde cunta yapılanmasının Adli Tıp raporuyla belgelenmesi. Sebebi hiçbir makul izaha kavuşmamış en az yarım düzine karanlık intiharın yaşanması.

Bugün bırakın başkasını, hiçbir tv yöneticisi Türkiye'deki kanal sayısını bilemez.

Türkiye'nin bugün yaşadığı sancıların temel sebeplerinden biri ezberlerin bozulmaya başlanmasından ileri geliyor. Olayların adını koyalım: Dersimiz yakın tarihtir.

Sevgili Peygamberimizin -aleyhisselam- yüksek hususiyetlerinden biri de az sözle çok mânâ ifade edebilme mucizeleridir. Bu gerçeği nakleden kitaplar "...tertip ve tertil üzere konuşurdu" diye yazmaktalar. Bir misal vermek gerekirse "seyahat et sıhhat bul" hadisi şerifi gösterilebilir. İki kelimeyle bir kitaplık hakikat. İslam âlimleri, Peygamber vârisleridir. Fikri ifade edebilme kabiliyetleri fevkaladedir. İmamı Rabbani Hazretleri "gök her yerde mavidir" buyuruyorlar. Çok sade bir cümle, fakat ummanlar kadar zengin...

Bu gına getiren çıplaklık üçüncü dünyalığa mahsus bir gerilik olmalı. Bir kısım Türk gazeteleri çıplaklıkla malul.