Rahim Er

Kurbanlar, bayramlar, ezanlar, kubbeler, namazlar ve diğerleri ve bu topraklar insanının hücrelerine işlemiştir. Onlar, ömrümüzün karanfilleridir, kardelenleridir. Yasemin kokulu bu değerlerimiz, onlar, asırların birikimiyle kültürümüzü oluşturarak nihayetsiz bir coğrafyaya yıldız yıldız serpilmişlerdir.

Onur Öymen, şecaat arz ederken arı kovanına çomak soktu. Lafının buralara varacağını tabii ki bilmiyordu. İyi oldu. Böylece karanlıkta kalmış bir dönem daha mecburen aydınlanacak. Bizler bunları yıllardır söylüyorduk ama aynı gerçekleri birilerinin söylemesi itiraf olması itibariyle ayrıca önemlidir. Önce Bülent Ecevit, Vahideddin vatan haini değildir dedi. Halbuki Necip Fazıl, bunu dediği için hükümlü olarak ölmüştü. Şimdi de Onur Öymen, dolaylı olarak Dersim ve Şeyh Said isyanlarında katliam yapıldığını söyledi.

Bir zamanlar Türkiye, neredeyse komşularının tamamıyla ihtilaflı iken İsrail'le askerlikten ekonomiye kadar çok alanda yakın iş birliği içindeydi. Öyle ki bu yakınlık zaman zaman stratejik dostluk şeklinde dahi telakki edilebilmekteydi.

One Minute olayında yaşadığı hezimet, Anadolu Kartalı Tatbikatından tart ve Ayrılık dizisiyle içine düştüğü suçüstü psikolojisinden sonra İsrail'le aramızda bir sürtüşme daha meydana geldi.

Kürt açılımı dendi, demokratik açılım dendi, milli birlik projesi dendi, kardeşlik projesi dendi, herkese daha fazla özgürlük projesi diye noktalandı.

Böyle bir üniversite var mı? Hayır yok. Fakat olmalı. İSMEK bunu hak etti. İSMEK tabandan gelen bir hareket. İstanbul Büyükşehir Belediyesinin ev hanımlarıyla meslek sahibi olmak isteyen genç kızlara mütevazı şartlarda başlattığı faaliyet bugün milletlerarası çapa ulaşmış vaziyette. İSMEK şimdi el emeği göz nurunun sahasına giren klasik ve modern bütün alanlarda isteyen herkese ücretsiz olarak meslek öğretiyor. Hat, ebru, nakış, dikiş, İngilizce, Osmanlıca, bilgisayar, porselen, giyim vs. vs...

Tarih, 10 Kasım 2009. TBMM tarihi toplantılarından birinde. Dikkatler meclisin üstünde. Hükümet Demok-ratik Açılım ismiyle bir proje sunma hazırlığında. Kanserleşmiş problemlere çare aranıyor. Türkiye'nin bölge coğrafyasıyla dünyaya çıkan yolları açılmak isteniyor.

Muhalefetin şu tavrı, -kusura bakmasınlar ama- su katılmamış bir safsatadır.

8 Kasım Pazar '09'da Milliyetçi Hareket Partisi 9. Olağan kurultayı yapıldı. Devlet Bahçeli 6. kere genel başkan. Kurultayın ismi ve ana tema sloganı "Sonsuza Kadar Var Ol Türkiye!" Bu bir slogandan ziyade bir dua. Bu duayı duyup da amin dememek mümkün mü? Şu var ki tutması zor. Heyecansız bir cümle. Halbuki aslı var. O muhteşem altın ibare kullanılsaydı dün ve yarın arasında köprü kurulmuş, kitleler de dalgalandırılmış olurdu:

Ordu üzerine çok yazmış bir kalemiz. TSK'nın bir dünya markası olduğunu söyleyenlerdeniz. Sadece Türkiye'nin değil, İslam âleminin de ordusu olduğunu ise ilk defa ortaya koyan insanız. Fakat, şunları da yazan biziz: Türk Silahlı Kuvvetleri artık profesyonelleşmelidir. Askerlik, artık bir genç için istikbale giden yolu kesen bir mecburiyet olmamalı.

Keremli Mekke'de Osmanlı atalarımızın son mirası da yok ediliyor. Son miras, Kâbe'nin etrafındaki 500 kubbeli revaklar. Asırlardır sanki hepimize vekâleten gece-gündüz, durup-dinlenmeden Kâbe-yi şerifi tavaf eden göz kamaştırıcı muhteşem bir mimari eser.

"İrticayla mücadele eylem planı" denen belgenin altındaki imza, Dursun Çiçek adlı bir albaya aitmiş. "Aitmiş" diyoruz çünkü Adli Tıbbın yaptığı bir teknik incelemedir.

Son günlerde üç önemli konuşma yapıldı. İkisi İstanbul'da oldu, biri Washington'da. Konuşmacılar, Amerikalı, Türk ve Mısırlıydı. İkisi müstesna dünya şehri İstanbul'un lüks salonlarından birindeydi, diğeri bir şoför mahallinde. İki konuşma kürsüdeydi, üçüncüsü direksiyon başında. Konuşmacılar, Bill Clinton, Muhtar Kent ve bir şofördü. Eski bir Amerikan lideri, dünyanın bir numaralı meşrubat şirketinin icra ve yönetim kurulu başkanı ve ekmek parası peşindeki Mısırlı bir meçhul şoför.

Dışişleri bakanımız Ahmet Davutoğlu, geçen hafta Kürdistan özerk idaresinin merkezi Erbil'deydi. Bu resmî ziyaretle ilk defa bir Türk bakan Erbil'e gitmiş oldu. Mesut Barzani son derecede neşeliymiş. Görüşmede yapılan karşılıklı konuşmalar çok dikkate değer.

Gayriresmî kayıtlara göre ABD'deki Türk nüfusu 300 bin civarında. Resmî kayıtlara göreyse bunun yarısından fazla.

İslamlaşmasından itibaren Türklerin de içinde olduğu İslam Medeniyeti, bir sivil medeniyettir. Sivil medeniyetin temel unsuru vakıf kurumu, vakıf ruhu, vakıf insandır. Bizim medeniyetimizde vakıf, Sevgili Peygamberimizden -aleyhisselam- bu yana gelmektedir.

Bu milletin asırlardır kışladaki örgütle başı beladadır. Kötü olarak ne çekmişse, ne yaşamışsa, iyi olarak neyi kaybetmişse hep kışladaki örgüt yüzünden.

Hiç tahmin edilmedik bir zamanda Amerika, anlaşılmaz bir şekilde iktisadi buhrana girdi. Bu buhranın adı dünyada ekonomik krizdir. Bugün, burada halk basbayağı sıkıntıda. Halbuki fütürologların 'Yıldızname'sindeki verilere nazaran ABD Sovyetlerden sonra en iyi dönemini yaşamalıydı.

Yirminci yüzyıl sadece savaşlar yüzyılı değildi. O kara çağ, aynı zamanda diktatörlükler yüzyılı.

- Nasılsınız? Herhalde ömrümün hiçbir zamanında şu son aylardaki kadar bu soruya muhatap olmadım. Nasılsın, nasılsınız? Bu soru orta yaşlara kadar kulağımıza hoş gelen armonili bir kelimeydi. Sonrasında giderek bir paylaşma teklifi olduğunu idrake başlar olduk. Şimdilerdeyse dünyanın en çetin sorusu. Sanki cevabı mümkün değil. Soru bize soruluyor.