Rahim Er

Her haber bir bomba gibi evlerimize düşüyor. Evlerimiz, yüreklerimiz, hayallerimiz yangın yeri. İsrail katliam yapıyor.

İsrail, Hamas'ı Filistin topraklarından kazıyıp atacağım diyor. Peki nerede kaldı demokrasi? Hamas, serbest, demokratik, adil bir seçimle oyların kahir ekseriyetini alarak iş başına gelmiş bir parti. Bunu ne İsrail'in ne de bir başka gücün yok sayması mümkün. Yok sayınca işte sonuç bu oluyor.

İsrail sözcüleri hiç sıkılmadan sadece askerî hedefleri vurduklarını söylüyorlar. Halbuki İsrail, camileri vuruyor. Hayır, boş camileri değil, cemaat, namazdayken vuruyor. Bombalarla tahrip edilen, füzelerle yakılan cami sayısı 10'u çok geçti.

Eski topraklarımıza barış götürmemiz, birçok götürmemiz gereken ihtiyaç gibi vazgeçilmez bir mükellefiyetimiz. Tabiatta boşluğa yer yok.

Osmanlı imparatorluğunun tarih sahnesinden çekilmesinden sonra Türkiye Cumhuriyeti, ilk ândan itibaren o boşluğu kapatamadı.

Hani nerede o uluslararası camia? Irak işgalinde "uluslararası camia" diye bir söz uydurulmuştu.

Başbakan Tayyip Erdoğan'ın bölgemizi ziyarete çıkması fevkalade isabetli bir harekettir.

Ne kadar da yalan söylenmiş. Güya milenyuma girilmişti. Ekranlardan tozpembe rüyalar gösterilmiş, insanlar uyutulmuştu. Hepsi yalanmış. Bir yalan da şu şabat günü. Hani, Yahudiler cumartesi günü asansöre bile binmezdi, elektrik düğmesini çevirmezdi?

Ha­di­se ar­tık ez­ber­len­miş ol­ma­lı. Kaç gün­dür sa­bah ak­şam tek­rar­lan­mak­ta. TBMM 22 Mart 2008 ta­ri­hin­de yü­rür­lü­ğe gi­ren bir ka­nun­la nü­fu­su iki bin­den az olan bel­de be­le­di­ye­le­ri­ni ka­pat­tı.

CHP'li bir ve­kil... Üs­te­lik de ba­yan. Kalk­tı sa­yın Cum­hur­baş­ka­nı Ab­dul­lah Gül'e ber­bat bir if­ti­ra at­tı. Ca­nan Arıt­man, Ab­dul­lah Gül'ün ana­sı­nın Er­me­ni ol­du­ğu­nu id­di­a et­ti. Biz, da­ha Köş­ke aday­ken yaz­mış­tık. Ab­dul­lah Gül'ün Çan­ka­ya'ya se­çil­me­siy­le ora­ya bir Müs­lü­man Türk çık­mış ola­cak­tır di­ye. Ab­dul­lah Gül, ma­ya­sı bu top­rak­la­rın ça­mu­ruy­la ka­rıl­mış Müs­lü­man Türk bir va­tan ev­la­dı­dır. "Ren­gi­mi­ze bak­sın­lar, kan­dan ve ça­mur­da­nız!" di­yen çi­le­keş bir nes­lin mü­mes­si­li. "Sa­kar­ya saf ço­cu­ğu ma­sum Ana­do­lu'nun". Her te­miz Ana­do­lu ev­la­dı bir "Sa­kar­ya"dır. Ab­dul­lah Gül de Tay­yip Er­do­ğan da di­ğer­le­ri de bi­rer Sa­kar­ya'dır.

Emi­nö­nü il­çe­si­nin lağ­ve­dil­me­siy­le ta­ri­hî ya­rı­ma­da, bü­tün sur içi, Fa­tih ol­du. As­lın­da tek ba­şı­na Fa­tih de­mek de doğ­ru de­ğil. Fa­tih Sul­tan den­me­si, is­min bu şe­kil­de de­ğiş­ti­ril­me­si ge­re­kir. Şu ân Fa­tih, İs­tan­bul'un coğ­raf­ya ola­rak da nü­fus ola­rak da en bü­yük mer­kez­le­rin­den bi­ri.

Ne de­de din ada­mı­dır, ne de ce­me­vi iba­det­ha­ne. Ce­mev­le­ri da­ha dün­kü me­se­le. Ale­vi­lik­se asır­la­ra da­yan­mak­ta. O mum sön­dü gi­bi re­zil if­ti­ra­la­ra şid­det­le kar­şı çık­tı­ğı­mız gi­bi bu tek­lif­le­ri de ka­bul ede­mi­yo­ruz. Ce­me­vi, Mev­le­vi der­nek­le­ri gi­bi der­nek­tir. Mev­le­vi­ler, din der­si ki­tap­la­rın­da ay­rı fa­sıl Di­ya­net­te tem­sil, Mev­le­vi üs­tat­la­rı­na ma­aş gi­bi is­tek­ler ile­ri sü­rü­yor­lar mı? O za­man bu­nun so­nu gel­mez. Ka­bul gö­rür­se ya­rın -me­se­la- Şa­ze­li ta­ri­ka­ti men­sup­la­rı da hak­lı ola­rak ben­zer ta­lep­ler­de bu­lu­nur­lar.

Çok teh­li­ke­li bir oyun usul­dan usu­la tez­gâh­la­nı­yor. İs­tan­bul'da bir­den­bi­re ca­mi­ler ya­kıl­ma­ya baş­lan­dı. Sa­yı şim­di­lik on­lar­la ifa­de edi­li­yor. İn­şal­lah ora­da ka­lır. Şa­yet bir yer­ler bö­lü­cü ör­gü­tü bi­tir­me ka­ra­rı al­dıy­sa o yer­ler eş za­man­lı ola­rak Sün­ni-Ale­vi ça­tış­ma ka­ra­rı da al­mış de­mek­tir. ASA­LA bi­tin­ce PKK baş­la­mış­tı.

Biz­de dev­let, çok uzun za­man­lar Er­me­ni me­se­le­si­nin üze­ri­ne ka­lın bir şal ört­tü.

Anla­şı­lan o ki giz­li mah­fil­ler­de Türk-Er­me­ni ih­ti­la­fı­nın de­va­mı is­te­ni­yor. Her­kes ay­nı şe­yi ko­nuş­mak­ta. Özür di­le­nir mi di­len­mez mi, kim özür di­le­me­li?

Bu ha­ber bir fe­la­ket­tir. Ve­ya şöy­le de­mek de müm­kün, bu bir fe­la­ket ha­be­ri­dir.

Dün­ya, G. W. Bus­h'­un ba­şı­na ge­le­ni ko­nu­şu­yor, te­le­viz­yon­lar, o gö­rün­tü­le­ri tek­rar tek­rar ya­yın­lı­yor. Bush, san­ki Irak hal­kı yo­lu­nu göz­lü­yor­muş gi­bi kal­kıp Bağ­da­t'­a git­ti. Oy­sa Ame­ri­ka­lı Bus­h'­tan mem­nun kal­ma­dı­ğı gi­bi Irak­lı­lar da nef­ret et­mek­te­ler. Sad­da­m'­ın elin­de atom var, nük­le­er si­lah var id­di­ala­rıy­la Irak'­a gir­di.

Emek­li Tuğ­ge­ne­ral Ve­li Kü­çük, dün ko­nuş­tu. He­men her sa­nık gi­bi o da suç­suz ol­du­ğu­nu id­di­a et­ti. Ce­za mah­ke­me­sin­de hük­mü ve­re­cek ha­kim­ler iki id­di­a ara­sın­da­dır. Bi­ri id­di­a ma­ka­mı­nın tan­zim et­ti­ği id­di­ana­me. Di­ğe­ri sa­vun­ma ta­ra­fı­nın mü­da­fa­ası.

Tari­hin yük­se­liş tren­din­de­yiz. Gü­nü­müz ne­sil­le­ri ken­di ta­ri­hi­nin pe­şin­de. De­de­le­ri­nin za­ma­nı­nı kur­ca­lı­yor. On­la­rı an­la­ma­ya ça­lı­şı­yor. Ar­tık şu ce­mi­yet­te bir ke­sim için Os­man­lı, ha­in, va­ta­nı sa­tan de­ğil.

Ba­zı­la­rı­na gö­re eko­no­mik kriz, biz­de de ağır sey­ret­mek­te. De­mek is­te­dik­le­ri as­lın­da bir te­men­ni, "ne­den yur­du­muz­da da ağır sey­ret­mi­yor?" di­ye dert­len­mek­te­ler.