Vehbi Tülek

Bir akşam namazından sonra idi. Birden arkamda oturan bir zâtın omuzuma dokunduğunu hissettim. Bana; "Evlâdım. Allahü teâlâ yaptığın duâyı kabûl etti. Ben Hızır'ım. Benimle ne işin var? Bana ne diyeceksin ki, bu kadar şiddetli bir arzu ile görüşmek istiyorsun?" dedi. Ben çok sevinip, benimle beraber evimize gelmesini rica ettim.

İstanbul'un fethinden sonra, Sultan Fâtih'in yaptırmış olduğu Semâniyye medreselerinden birine tayin edildi. Bugün "Zeyrek" adı ile anılan semtte otururdu. "Ey insan! Dilini tut ve ona kement vur. Seni sokmasın. Çünkü o bir yılandır. Kabir, kendi dillerinin kurbanlarıyla doludur."

Ömrünün sonuna doğru Nişâbur bölgesine gelen Ebû Bekr Tamistânî orada insanlara İslâmiyetin emir ve yasaklarını anlattı. "Ölüm, âhiret kapılarından bir kapıdır. Bu kapıdan geçmeyen Allahü teâlâya kavuşamaz" buyurdu.

"Dünyâ onu terketmeden önce, dünyâyı terk eden kimseye ne mutlu. İçine girmeden önce, kabrini bina edene, ölümle Rabbine kavuşmadan önce Rabbini râzı edene ne mutlu."

"Allah'a maddi azıklarla değil; ancak razı olacağı işler ve O'nun için cihad ederek gidilir. Allah korkusu, doğruluk ve iyilikten başka her şey tükenmeye mahkûmdur."

"Biz Allahü teâlânın lütfuna buralarda kavuştuk. Buradan âhirete sefer edelim arzu ede-riz. Hem biz burada merhum olursak iyi olur."

Peygamberimiz, şehid düşen Esved'in yanına yaklaşırken parmaklarının ucuna basarak geliyordu ve soranlara: "Esved'in etrafına o kadar melek gelmiş ki basacak yer bulamıyorum" buyurmuştu.

Vefât ettiği gün, yüz yirmi bir yaşında idi. Vefâtından bir gün önce çok hasta olmasına rağmen, son defâ abdest almak istedi. İkindi vakti yaklaşıyordu...

"Ben yakında öleceğim. Ölümümden sonra, müderrislik için birçok dedikodular, hattâ kavgalar olacaktır. Yerimi ancak Beyzâde Ali Rızâ Efendi doldurabilir."

Mevdûd Çeştî hazretleri, babası Ebû Yûsuf, Ahmed-i Nâmıkî ve Necmüddîn Ömer'den ilim öğrendi. Ayrıca ilim tahsil etmek için; Kudüs, Buhârâ, Belh ve daha birçok yere gitti. İlm-i zâhir ve ilm-i batında yetişmiş bir âlim ve büyük bir velîydi.

I. Abdülhamid Han'ın kalbi merhamet ve sevgiyle doluydu. Din kardeşlerine yapılan zulüm ve işkencelere dayanamadı. Mübarek kalbi duruverdi.

Celâlzâde Mustafa Çelebi, Yavuz Sultan Selîm Han'ın iltifâtına mazhâr olup, 1516 senesinde Dîvân-ı Hümâyûn kâtipliğine tâyin edildi.

Allahü teâlânın iyi kullarına nimetleri vardır. Kötüleri ise hesaba çekecektir. Allahü teâlânın nimetlerine kavuşmuş olan kimse, dünyâya dalıp, âhıretini unutmaz.

Musa Kâzım hazretleri ömrünün son dakikalarında yakınlarına: "Bizim şefaatimiz namazına önem vermeyen kimselere asla nasip olmayacaktır" buyurdu.

"Allahü teâlâ sana sâlih bir evlâd verecek. Bu evlâdın âlim ve ârif bir zât olacak. Çok evliyâ ve sâlih Müslüman yetiştirecektir."

Mevlânâ Muhammed Sıddîk Keşmî, Hindistan'da yetişen evliyânın büyüklerindendir. İmâm-ı Rabbânî hazretleri, kendisine çok mektup yazmıştır...

Kâf-zâde, Sultan Genç Osman'ın şehîd edilmesi hâdisesine şâhid olmuştur. Bu hâdiseden sonra şiddetli bir üzüntü ve sarsıntı geçirerek genç yaşta vefât etti...

Kefevî Hüseyin Efendi, Osmanlılar zamânında yetişen Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerindendir. İsmi, Hüseyin bin Rüstem'dir. "Kefevî" diye meşhûr olmuştur...

İngiliz ve Fransızlar, 17 Mart gecesi; zafer hayalleriyle uykuya dalarlar. Oysa uyumayan birileri vardır. Nusret Mayın Gemisi sessizce Boğaz'dan aşağıya süzülüyordu...

Muhammed Nasûhî Efendi, on yedinci yüzyılın ikinci yarısında ve on sekizinci yüzyılın başında yaşamış velîlerdendir. Kastamonulu Şeyh Şâbân-ı Velî hazretlerinin torunlarındandır.